سال نو مبارک!

صد مبارک به تو آن عید که فردا باشدنوروز نوید وصل دلها باشدامید که با فضل خداوند جلیسال فرج مهدی زهرا باشد

خواندنی‌ترین آرزوهای تاریخ

ویکتور هوگو از نویسنده هاى شهیر و نام آشنا ، در ٢٢ مه ١٨٨۵ در پاریس در گذشت. آرامگاه وى در پانتئون در نزدیکى پارک لوگزامبورگ است. "خواندنى ترین آرزوهاى تاریخ" نام دل نوشته هاى ویکتور هوگو است که تنها پس از درگذشت وى در منزلش پیدا شد و بدلیل شیوایى و رسایى کلامش منتشر شد. در واقع هوگو هیچ گاه قصد چاپ و انتشار دست نوشته هایش را نداشت. پیشنهاد مىکنم در ادامه ى مطلب حتما قسمتهایى دل انگیز از این کتاب را بخوانید!

ناگفته‌هایی از رضا روح‌پور (خواننده‌ی آلبوم ردپا)

قبل از اینکه برم سربازى حدود یک سال شاگرد سلفژ و گیتار رضا روح پور (خواننده ى آلبومهاى ردپا و مرد زخمى) بودم. آلبوم مرد زخمى که یه کار متفاوت بود هیچ وقت از وزارت ارشاد مجوز پخش نگرفت ؛ اما جالبه که دلیلش رو بدونید! رضا روح پور یک استودیوى خانگى داشت - مثل اکثر هنرمندان - که شرط شرکت تو کلاس هاى سلفژ،ظرفیت و صداى خوب متقاضى بود. به هر حال من هم چون از بچگى به موسیقى علاقه داشتم ، خیلى اتفاقى شرکت کردم و بعد از چند ماه با من تماس گرفتند و گفتند قبول شدم.

می‌نویسم از تو

نامه هایم را ربودند،نامم را...شعر بى من تر از من را...من اینجا دلم تنگ است...من اینجا حرفها دارم با "تو" ولى...مى‌خواهم "تا آخرین نایم" را از "تو" بنویسم... اگر چه مى ربایندشان این موشهاى "گربه ندیده!" بگذار بربایند شعرم را... باز هم "مى ریسم" از نو... با بند بند وجودم... با تک تک سلولهاى خونینم... مى نویسم از "من" و از "ما" و از "تو"... بارى اگرچه مى ربایند "قلمم" را... قلمى خواهم ساخت از "شعر بى قلم" نوشته ام را...

به دنبال فرشته‌ی مهربون!

میدونى قصه ى خیلى از ما آدما مثل چى مى مونه؟ مثل "پینوکیو" که همیشه "گربه نره" و "روباه مکار" گولش مى زدند! بالاخره یه روز از روى "سادگیش" دروغگو شد و مى خواست با دروغاش دروغ قبلى رو بپوشونه! اما نمى شد! چون هر بار دروغ مى گفت،دماغش دراز مى شد!!! و همه مى فهمیدن دروغ میگه! تا یه روز "فرشته ى مهربون" اومد و بهش یاد داد که دیگه دروغ نگه و در عوضش قول داد پینوکیو رو به شکل آدم در بیاره! من هم تو این دنیاى بى رحم دنبال یه "فرشته ى مهربونم!!" شاید اون فرشته "تو" باشى...!!! همه ى ما براى مقابله با "شیطان" یه "فرشته ى مهربون" مى خوایم... پس به دنبالش بگردیم...

رسم سرای کهن

چنین است رسم سراى کهنگاهى طبل شادى،گاهى کوس غمچنین است رسم سراى سپنجگاهى ناز و نوش و گاهى درد و رنجچنین است رسم سراى فریبگاهى در فراز و گاهى در نشیببه بازیگرى ماند این چرخ مستبه بازیگرى نماید به ٧٠ دست

همه عاشق هستیم ...!!

ناگاه صداى خیس رعدى پیچید...باران که بیاید همه عاشق هستند...

خوب منو گذاشتی تنها

من خودم دیدم ستارهنور نداره بی فروغهتو اصلا دوستم نداشتیهر چی که گفتی دروغه!هنوزم عاشقتم منجون چشمات،جون دریاولیکن یادت بمونهخوب منو گذاشتی تنها...