سرمست

از قدیم گفتند داشتن یک دوست خوب نعمت بزرگیه و اگر حس کردی که کسی برای تو دوست خوبیه تمام تلاشت رو بکن که از دستش ندی! امروز با وجود اینکه مثل خیلی از روزهای دیگه روز خیلی سختی بود اما برای من خیلی خوب شروع شد. بهرام احمدی همکار و قبل از اون دوست خیلی خوب منه که امروز صبح زود در دفتر کارم همدیگه رو ملاقات کردیم. بهرام هوس نوشتن به سرش زد و شروع کرد به نوشتن یک بیت روی تخته و بقیه‌اش رو هم زمزمه کرد... وقتی پرسیدم که شاعرش کی بود گفت خودم! بنابراین ازش خواهش کردم شعرش رو برای من بنویسه:کسی انگار می‌داند...که من سازم...و خوش آهنگ می‌سازم...کس نمی‌داند با که دمسازم...همه گویند نا سازه در نازم...ره نپوییده سر آغازم...همه عشقم این باشد...که او داند که من سازم...برش در راز و نیازم...و ره پویان در انتهای این بَــدِ سازم...و خوش آهنگ می‌سازم...در انتها برایم اینگونه امضا کرد: ب.ا.سرمستو برای من توضیح داد که منظور از "ساز" ، "زندگی" است...و این هم یادگاری این روز قشنگ من...تهران - زمستان ۱۳۹۵

حجم عظیم کارها

ساعت ۶ بعد از ظهر است و من هنوز هم در دفترم مشغول کار هستم. از ۵:۳۰ صبح بیدار شدم و راه افتادم به سمت شرکت و ساعت ۷ رسیدم و تا الان به جز زمانی که برای صرف نهار و نماز داشتم یک سره مشغول کارم تا وظایفم روی زمین نماند! ساعت کاری البته تا ۱۵ است ولی اینقدر حجم کارها بالاست و من هم که تصمیم دارم برای پنج‌شنبه و شنبه پیش رو مرخصی بگیرم باید کارهایم را تمام کنم تا با خیال راحت بروم... دوست ندارم کارم عقب بماند و تلمبار شود.خسته بودم خواستم نفسی تازه کنم! کجا بهتر از اینجا؟!

اگر تا سر حد انتظاراتمان اوج نگیریم به سطح تمرینمان سقوط می کنیم

کارلوس کی‌روش سرمربی محبوب و پر افتخار تیم ملی که پس از نشستن ایشان روی نیمکت تیم ملی تحولات عظیمی در نوع بازی و به خصوص در نتیجه‌گیری تیم ملی را شاهد بودیم ، این روزها توسط سرمربی تیم پرسپولیس مورد انتقادهای نابجا قرار گرفته که این انتقادها در نهایت به ضرر تیم ملی ایران خواهد بود و متأسفانه فدراسیون فوتبال نقش پر رنگی در حل شدن این مسائل نداشته است. انتقاد درباره‌ی نحوه‌ی برگزاری تمرینات تیم ملی از طرفی در صلاحیت سرمربی کروات تیم پرسپولیس نیست ، و از طرفی هم باید به ایشان یاد‌آور شد که در زمانی که برانکو سرمربی تیم ملی بود همین ناهماهنگی‌ها را در برنامه لیگ ایجاد می‌کرد و اتفاقا در آن زمان در مقام سرمربی تیم ملی، از مربیان لیگ برتری که مخالف برنامه‌هایش بودند شاکی بود. جالب‌تر اینکه آن همه نابسامانی‌هایی که برنامه‌های ایشان برای لیگ برتر ایجاد می‌کرد تیم ملی نتیجه هم نمی‌گرفت. به کدام جام جهانی بدون استرس راه پیدا کردیم؟ در کدام بازی با اقتدار ظاهر شدیم؟ آیا در آن زمان شاهد رویه رو به رشد و یا حتی ثابتی در تیم ملی بودیم؟!

نامه خواندنی رونالدینیو به هشت سالگی‌اش

وبسایت رسمی برنامه نود نامه خواندنی رونالدینیو به ۸ سالگی‌اش را منتشر کرد که در اینجا باز نشرش می‌کنم:همیشه آزادانه و با روش خودت بازی کن...وبسایت رسمی برنامه نود - اسطوره فوتبال برزیل نامه ای برای خودش در دوران کودکی نوشته که خواندنش را به شما توصیه می کنیم.به گزارش وبسایت نود، رونالدینیو، ستاره پیشین باشگاه های بارسلونا و میلان در نامه ای احساسی و خواندنی که برای خودش در سن هشت سالگی نوشته درباره مرگ پدرش، دوران کودکی دشوار، تماشای قهرمانی برزیل در جام جهانی ۱۹۹۴، بازی برای تیم گرمیو، رفتن به اروپا و نقشی که در تاریخ بارسلونا ایفا کرده صحبت کرده است.

آشنایی با سرای محله جوادیه

شهرداری‌های مناطق عموما جایی دارند بنام  سرای محله. معمولا در این سراها فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی صورت می‌گیره. اینکه چقدر این سراها در جذب مخاطب موفق هستند موضوع بسیار مهمیه. سرای محله جوادیه با مدیریت جدیدش سعی داره با روش های بروز با اهالی محله قدیمی جوادیه ارتباط برقرار کنه.شما به عنوان یک شهروند چه توقعی از سرای محلتون دارید؟

هاشمی رفسنجانی در سن ۸۲ سالگی در گذشت

تصویر مربوط به سال ۲۰۰۵ نیویورک‌تایمزعلی اکبر هاشمی رفسنجانی عصر یکشنبه ۱۹ دی ماه سال ۱۳۹۵ بر اثر ضایعه قلبی در بیمارستان شهدای تجریش در گذشت. هاشمی از مبارزان انقلابی دوران ستمشاهی بود و در دو دوره رییس‌جمهور ایران اسلامی بود.

عبرت از تاریخ

این روزها در بسیاری از محافل صحبت از حرف‌های آقای ظریف هست ؛ اینکه ایشون فرمودند اشتباه کرده‌اند... حالا برخی در تلاشند تا اینگونه جا بیاندازند که آقای ظریف گفته اساسا در بحث برجام اشتباه کرده و برخی به طرفداری آقای وزیر در تلاشند تا اثبات کنند که منظور ایشان اشتباه در انتخاب استراتژی بوده است؛ گرچه دسته دوم بی‌شک از زمره اصلاح‌طلبان هستند و به نظر من نقطه نظرشان تا حدود بسیاری مزحک به نظر می‌رسد! چه اینکه به هر روی اشتباه در انتخاب استراتژی محصولش نتیجه‌ای بی سود و بی حاصل است! دسته دوم خودشان می‌دانند که چه حرف خنده‌داری می‌زنند اما برای ملاحظات سیاسی و جناحی‌شان مجبور به دفاعند!دسته اول هم بیشتر در پی هیزم به آتش ریختن هستند و خیلی به مصالح مملکت نمی‌اندیشند. شاید در پی کسب جایگاهی برای جناحشان در انتخابات آینده هستند...اینکه دکتر ظریف شهامت آن را داشته که به اشتباهش اعتراف کند جای تشویق دارد اما ای کاش ایشان شهامت آن را داشت که در مقابل مردم به اشتباهش اعتراف کند. دیگر اینکه تاریخ همیشه در حال تکرار است و ای کاش ایشان از تاریخ عبرت می‌گرفتند و به آمریکایی‌ها اعتماد نمی‌کردند. به هر حال آنچه که پیش آمده از منظری بد هم نشد،حداقل به همه‌ی آنهایی که در داخل کشور چشمی به دستان آمریکا داشتند ثابت شد که صهیونیزم جهانی هرگز به منافع مردم این مرز و بوم نیاندیشیده و نمی‌اندیشد؛ البته دنیا می‌داند که آمریکا چه سیاستی دارد و چیزی برایش اثبات نشد! چرا که می‌دانستند انتهای این راه به کجا ختم می‌شود...دولتمردان ما باید از گذشته درس بگیرند و از حالا به بعد به دستان جوانانمان چشم امید داشته باشند تا دستان صهیونیزم جهانی.دکتر ظریف عزیز ممنونم که برای به سرانجام رساندن برجام از خود و اعتبارت گذشت کردی. به هر حال این هم برگی بود از صفحات تاریخ ایران و بر هیچکس هم پوشیده نیست که در آن برهه زمانی شاید بهترین اتفاق ممکن برای خروج ایران از بحران و امیدبخشی به مردم ، به نتیجه رسیدن برجام بود. هنوز برجام به بن‌بست نرسیده اما در تصمیمات آتی باید هوشیارتر بود و از تاریخ عبرت گرفت و پاس گل به دیگران ندهیم و روزی نرسد که بگوییم ``باز هم اشتباه کردیم`` که آن روز دیگر فرصتی برای اشتباه نیست...نشود که مصداق این بیت شویم:گرچه آب رفته باز آید به رود  |  ماهی بیچاره اما مرده بود...

Big Bang

یاد آن روزهای خوب و فعال که در تیم هواداران پرشین‌بلاگ بودم بخیر... امروز به عادت همیشگی و البته بعد از وقفه‌ای بسیار طولانی سری به وبلاگ دوستان قدیمیم زدم. بچه‌های باشگاه هواداران پرشین‌بلاگ... ن.ن ، بهنامترین ، فروهر عزیز ... و حتی مهدی بوترابی مدیر سابق پرشین‌بلاگ که همه‌ی ما در دوران مدیریت او دوران خوشی در پرشین‌بلاگ داشتیم... و یاد این تصاویر از تولد پرشین‌بلاگ که سال 1390 در تالار شهریاران جوان برگزار شد و شاید دیگر در هیچ کجای وب نتوان پیدایشان کرد حتی در این پست وبلاگ خبر پرشین‌بلاگ ...! از دوستان وبلاگ‌نویس دیگر خبری نیست ، وبلاگ‌هایشان خیلی خاک گرفته و حتی وبلاگ اکرنه آقای بوترابی هم دیگر در دسترس نیست... انگار آن Big Bang معروف در پرشین‌بلاگ اتفاق افتاده که هر کدام به سمتی پرت شده‌ایم...