نوستالژی با شروین سهرابیان و ترانه Rain

امروز خیلی اتفاقی ترانه ای رو شنیدم از شروین سهرابیان. یادش بخیر چه سالهایی بود... انگار اون سالها یک رنگ و بوی دیگه ای داشت. چقدر لذت بخش بود همه چیز. چقدر زندگی کردن ساده تر بود و چقدر عاشقانه ها لذت بخش تر و شنیدنی تر بودند ... اوایل دهه ی هشتاد رو میگم ... خیلی از ترانه های موندگار مربوط به همون دوران میشن ... یکی از اون ترانه های بیاد موندنی آهنگ Rain از آلبوم فرزند حوا بود که یکی از آخرین کارهای شادمهر عقیلی بعنوان گیتاریست قبل از هجرتش به آمریکا محسوب میشد. اون موقع ها هنوز هم آلبوم ها بیشتر به صورت کاست پخش می شدند و سی دی خیلی طرفدار نداشت...قیمت هر آلبوم در حد 500 تومن یا 600 تومن بود. کاور روی جلد این آلبوم رو هم بیاد دارم. و یکی از چیزهایی که همیشه دوست داشتم راجع بهش بدونم این بود که " محمد رضا احمدیان " کی بود؟! اون سالها اکثر آلبوم ها این تیتر رو داشتند : " به اهتمام محمد رضا احمدیان " دوست دارم این ترانه رو با هم بشنویم...   ساخت فلش مدیا پلیر

تو مثل مهر بخندی . . .

بنیامین بهادری هفته ی پیش آلبوم جدیدش رو به بازار عرضه کرد. این آلبوم که پس از فوت همسر بنیامین به بازار عرضه شده توجه بسیاری از علاقمندان بنیامین رو به خودش جلب کرده ! این آلبوم که 93 نام داره هم از کیفیت موسیقیایی خوبی برخورداره و هم کیفیت خوبی در بسته بندی داره. عکس های موجود در این آلبوم و عکس روی جلد آلبوم جدید بنیامین همگی مربوط به حضور بنیامین و دخترش بارانا در کنار هم است . مثل همیشه ترانه های این آلبوم متعلق به فرید احمدی است و بنیامین ملودی ساز و نیما وارسته نیز تنظیم کننده ی این آلبوم هستند. ترانه های این آلبوم همگی عاشقانه است و روی کاور داخلی نوشته شده : تمام این ترانه ها دلتنگ تواند ... مثل خود من که بیشتر از همیشه دلم برایت تنگ شده است . . . همچنین بنیامین روی سایت شخصیش که عملکرد بسیار ضعیفی هم داره و بیشتر به یک خبرنامه ی روز با یک تیتر شباهت داره ، تصویر روی جلد این آلبوم رو منتشر کرده و زیرش نوشته : تقدیم به نسیم جان # با عشق و امید

بالاخره بنیامین برای همسرش خواند

بنیامین بهادری که چند وقت پیش متاسفانه همسرش رو از دست داد چند روزی هست که از وب سایت شخصیش آهنگی رو به نام " یه خونه " و به یاد همسرش نسیم حشمتی منتشر کرد. روی تصویر کلیک کنید تا آهنگ رو دانلود کنید روحش شاد . . .

لحظاتی با Adele

چند روز پیش آهنگی از Adele به اسم Set Fire To The Rain به دستم رسید و گوش کردم. واقعاْ از شنیدن این آهنگ لذت بردم. البته آهنگ چندان جدید نیست و اگه اشتباه نکنم محصول سال 2011 باید باشه اما برای منی که خیلی کم به موسیقی خارجی گوش میدم ، شنیدن این آهنگ به شدت برام لذت بخش بود . وقتی یه جستجویی توی اینترنت کردم متوجه شدم که موسیقی متن فیلم Sky Fall 2012 هم کار همین خواننده است. توی آهنگ هاش یه هارمونی جالبی هست که در عین آرامش بخشی دارای یه ریتم جذاب هم هستن. کنجکاو شدم برم ببینم بازم آهنگ های از این دست خونده یا نه؟

تکرار پشت تکرار - به بهانه ی شروع به کار شبکه ی نسیم

من واقعا متوجه نمیشم چرا صدا و سیما بجای این همه شبکه که فقط برنامه‌ی تکراری پخش میکنن یک شبکه‌ی تخصصی درست و حسابی که از مدیر تا کارکنان و برنامه‌سازان و تهیه‌کنندگانش و دست‌اندرکارانش متخصص همون بخش باشن راه‌اندازی نمی‌کنه؟ مثلا شبکه‌ی سینما و تئاتر ، شبکه‌ی موسیقی که سی ساله جاش توی سیما خالیه .بهتر نیست بجای پاک کردن صورت مسئله اون چیزی رو به مخاطب ارائه بدیم که بهش نیاز داره تا خلاء ناشی از اون ، مخاطب رو بسوی شبکه‌های بیگانه سوق نده؟چه نیازی هست که شبکه‌ی آی فیلم ، نمایش ، تماشا و جام جم بطور مکرر فیلم‌های تکراری پخش کنند؟ این فیلم‌های تکراری رو که همیشه از شبکه‌های آنالوگمون هم تماشا می‌کردیم! نیازی به خرج اضافه و راه‌اندازی شبکه‌ی جدید بود؟ چند درصد از مردم مخاطب واقعی شبکه‌های جدید سیما هستند؟

بارون

امروز دلم گرفته . . . یه حس خستگی از همه چیز رو دارم . هر چی گشتم توی ذهنم ، هر چی که فکر کردم دیدم از آخرین باری که واقعاً شاد و بی دغدغه خندیدم ، بدون اینکه ذهنم درگیر مسائل مختلف باشه ، چه از نظر تحصیلی و چه از نظر مالی ، خیلی وقته که گذشته !!! نماز رو که خوندم نشستم پای کامپیوتر . از اونجا که دنبال یه حس نوستالژیک بودم و گوش دادن به موسیقی ای برای آرامش ، بین آرشیو موسیقیم گشتم و به آلبوم " گل آفتابگردون آریان " رسیدم ...سالهای 78 تا 80 جزو سالهای بسیار خوب برای فرهنگ ایران بود! سالهایی که کارهای بسیار خوبی در زمینه های فیلم سینمایی و موسیقی روانه ی بازار فرهنگ و هنر کشور شد . آهنگ های عاشقانه ، آلبوم های زیبا و قوی موسیقی ، فیلم هایی با حرف هایی برای گفتن و ... . از جمله ی این فعالیت ها شاید بشه به آلبوم بسیار زیبای " گل آفتابگردن از گروه آریان " اشاره کرد . هنوز هم گوش کردن به ترانه ی " بارون " یا " گل آفتابگردون " اون آلبوم حس نوستالژی جالبی رو به آدم میده . شعر عاشقانه ی " غریبه " که فکر میکنم تنها ترانه ای بود که بصورت انفرادی توسط " پیام صالحی " اجرا شد ، شعر و آهنگ زیبایی داشت که در همون دوره برای موسیقی پاپ مجاز کشور کار متفاوتی به حساب میومد. در آلبوم " گل آفتابگردن گروه آریان " امیر حسین مستعد ( گیتار بیس ) ، محمدرضا گلزار ( گیتار ) حضور داشتند که در سالهای بعد هر کدام به نحوی از گروه جدا شدند . اتفاقاً بهانه ی اصلی نوشتن این مطلب همین بحث رفتن هاست . . . بحث اینکه تو اون دوره چقدر دل هامون شاد بود . چقدر زندگی کردن لذت داشت ! چقدر خوب بود که ذهنامون درگیر گرفتاری نبود ! حداقل به اندازه این روزها! اون زمان آدم اگر می خواست نیت کنه یه آلبوم بخره یا به دیدن فیلمی توی سینما بره کمتر به این فکر میکرد که هزینش چقدر میشه؟! ارزش چند ساعت خوش بودن رو داشت !! خریدن یه آلبومی مثل " گل آفتابگردون " ، " دهاتی شادمهر " یا " غزلک سعید شهروز " و گوش کردن به ترانه هایی که تابوهای اون زمان رو می شکستن چه شور و ذوقی داشت !! نه مثل امروز که . . . بگذریم . . .از سال 78 تا امروز خیلی از هنرمندای ایران از هنر دور موندن ! خیلی ها از ایران رفتند و بعضی ها هم که هستند و موندگار شدند ترجیح دادند که توی حال و هوای مریض و بی حال این سالهای هنر ، حضور نداشته باشند . هنوز هم سوال اصلی خیلی ها مثل من اینه که این گونه زندگی کردن تا کی؟ خیلی وقته که حس زندگی کردن ازمون گرفته شده ! آخرین باری که حسی برای گوش دادن به موسیقی درست و حسابی رو داشتیم ؛ حسی برای رفتن به سینما و تماشای یک فیلم خوب رو داشتیم ؛ حتی آخرین باری که حسی برای رفتن به پارک و لذت بردن از کنار هم بودن رو داشتیم کی بوده ؟؟!! آخرین حسی که من در سن 25 سالگی دارم حس خستگی ، درموندگی ، بی حوصلگی ، نا امیدی ، دانشگاه رفتن بدون آینده ی روشن ، سر کار رفتن بدون حقوق درست و حسابی با 10 ساعت کار که تمام وقتت رو می گیره ، ازدواج کردن بدون اینکه وقت کنم یا حسی برام بمونه که با کسی که دوستش دارم برم بیرون و قدمی بزنم ( ! ) و ... بوده . اگه خوب به دور و برتون نگاه کنید می بینید که تو این سالهای آخر هر کسی تونسته از ایران رفته و ماهایی که موندیم چاره ای جز موندن نداشتیم!  موندن تو محیطی که نه هنری باقی مونده و نه هنرمندی ! و نه حتی حالی برای ادامه ی این زندگی . . .  نه اینکه رفتن خوبه ! نه ! ولی زندگی این روزها روی سختش رو به خیلیامون داره نشون میده ! چه پست عجیب و غریبی شد ! شاید پراکنده نوشتم ولی هر چی که بود دل نوشته ی این روزهای زندگی من بود . . . دلم یه هوای بارونی میخواد که برم زیرش وایسمو خیـــــــــــــــس بشم . . .

دانلود دموی آهنگ حیف که خیلی دیر شده از رضا روح پور

آهنگ " حیف که خیلی دیر شده " ترانه ی بسیار زیبایی از خانم کریمی دارد که همچون همیشه با آهنگسازی و صدای دلنشین استاد عزیز ، رضا روح پور مستر شده است. به رسم همیشگی کلبه ی ایرانیان این آهنگ که یکی از قطعات آلبوم " مرد زخمی " هست رو تنها بصورت دمو برای دانلود علاقمندان به رضا روح پور قرار دادم. البته ناگفته نماند که سایت ایران گام بعد از مدت ها آلبوم " رد پا " از رضا روح پور رو که سال 1380 خودش منتشر کرده بود ، بالاخره روی سایت قرار داد ؛ جالب اینجاست که نام خواننده رو به اشتباه رضا روح پرور ذکر کرده که در نوع خودش جالبه!! لطفاً نظر فراموش نشود! دانلود دموی آهنگ حیف که خیلی دیر شده از رضا روح پور

از مود امروز تا حبیب

امروز رفتم دانشگاه صنعت آب و برق ؛ محل آزمون اونجا بود. سوالات تستی آسون بود ولی طبق معمول سوالات تشریحی سخت بود. البته دست و پا شکسته یه چیزایی نوشتم ولی امان از دست استاد نا اهل  که نه درس داد و  نه نمره! آخه استاد وقتی استاده که یه چیزی به آدم یاد بده دیگه! اینکه بری بشینی جای گرم و بگی خب یکی بیاد کنفرانس بده که نشد تدریس! درس بلد نیستی بدی لااقل نمره بده کمک کن کم کاری هات جبران بشه دیگه! والا من اصلاً تو زمینه ی استاد ریاضی شانس ندارم! خلاصه هر طوری بود امتحان امروز گذشت. ولی دیشب اینقدر کلافه شده بودم که اصلا خوابم نمی برد!!دارم به آهنگ " نگران "  گوش می کنم. نمی دونم چرا بد جوری مود امروزم این آهنگ بنیامین بهادری شده! مرتبط باز پخشش می کنم! کوتاهه و اصلا تو اون سبک ها نیست که کلاً پیگیر دنبال کردنش باشم! ولی با این اوصاف از تکرار واژه ی " نگرانم " خوشم میاد نمیدونم چرا!! نگرانم واسه تو . . . یه آهنگ جدید از حبیب محبیان دانلود کردم کم بد نبود!! برام جالب شد که بدونم بالاخره مجوز گرفت یا نه ! ولی طبق معمول از رسانه های ایران حرف درست و حسابی نمیشه انتظار داشت! اینقدر حقیقت و دروغ منتشر شدن که معلوم نیست کدوم واقعیته و کدوم توهم نویسنده! کمی ذهنم به این مشغول شد که واقعا اگه به حبیب مجوز بدن کار اشتباهی هستش که خیلی ها تو بوق و کرنا کردن که آی اگه مجوز بگیره چنان می شود و چنین؟! چه ایرادی داره مگه؟ اولا که حبیب از اون دسته خواننده ها نبود که تو آمریکا آهنگ های " به اصطلاح " مبتذل بخونه! بر فرض  هم که خونده باشه مگه غیر از اینه که تمام تلاش اینه که همه به " صراط مستقیم " بیان؟؟ حالا که یکی برگشته چرا باید جلوش رو بگیریم؟؟ خودمون خودمون رو می گیریم و خودمون واسه خودمون ریش گرو میذاریم خودمونو که خودمون گیر انداخته بودیم رو آزاد می کنیم!! به این میگن اصل " با خود درگیری "!   یه سری به سایت گروه آریان زدم! دو تا ترک جدید منتشر کردن به اسم " تو که با من باشی " و " تو رو کم دارم " ؛ خبر جدیدشون این بود که آلبوم پنجمشون هم در حال آماده شدنه.  ولی چه فایده ! تو هر آلبوم دو سه نفر از اعضای قبلی از گروه جدا شدن تا به امروز و همین اتفاق بازم برای آلبوم پنجم افتاده و 4 -5 نفر بیشتر نیستن !! از گروه 11 نفرشون فقط خواننده هاشون مونده!! دفعه ی بعد احتمالا 2 نفر هستن و تو آلبوم بعدی گروه آریان احتمال زیاد کلا اکیپ گروه عوض میشه و 11 نفر جدید میان!!

دانلود آهنگ لعنت به من با صدای مازیار فلاحی

مازیار فلاحی خواننده ی خوش صدایی استکه حتماً معرف حضور علاقمندان موسیقی است. به تازگی ترانه ای بنام " لعنت به من " با صدای ایشون منتشر شده که این تک آهنگ رو برای دریافت در کلبه ی ایرانیان قرار دادم.  امیدوارم لذت ببرید.  دانلود ترانه ی " لعنت به من " با صدای مازیار فلاحی ( لینک غیر مستقیم )

دو کلام حرف بی حساب

یه مدت بود اینجا ننوشته بودم دلم برای اینجا تنگ شده بود. برای نوشتن... این آهنگ روی وبلاگمو خیلی دوست دارم با اینکه قدیمیه ولی همیشه صدای علیرضا عصار  و ش. عقیلی رو خیلی دوست داشتم و تو این آهنگ که هر دو در کنار هم خوندنش مطمئناً برام لذت بخش تر هم شده ؛ بین خواننده های ایرانی مانی رهنما ، حامی ، علی لهراسبی ، علیرضا عصار ، قاسم افشار ، فرزاد فرومند و سعید پورسعید رو دوست دارم.  البته خواننده های دیگه هم هستند که دوستشون دارم. مثل راما که خیلی از تن صداش و آهنگاش خوشم میاد و یا نریمان. اما بطور کلی آهنگ هایی که موسیقی کار شده تری دارند رو بیشتر می پسندم. ***** چند وقت پیش روی وبلاگ یکی از دوستان یه جمله ای نوشتم که خودم از جملم خوشم اومد!  " چنین است رسم روزگار... دور باش تا عزیز بمانی..! نزدیکی بیشتر از دوری تو را از من دور میکند!!! "  حالا برو بشین فکر کن بین من چی گفتم!!  **** انتخابات تموم شد. از بین کسانی که من بهشون رای دادم حدود 50 % رأی آوردن ، ببینم زورشون میرسه تو مجلس یا نه!!   امیدوارم هر تصمیمی که برای کشور گرفته میشه اول از همه منافع مردم رو در نظر بگیره و بعد چیزای دیگه رو... **** تو این چند وقت یکی از دوستان وبلاگی رفت خانه ی خدا. راستش هر وقت خواستم اه بکشم و بگم کاش منم قسمتم بشه دیدم هنوز خیلی راه مونده تا آمادگیش رو بدست بیارم و ظرفیت این رو داشته باشم که برم خانه ی خدا و پاک بشم و بر گردم... شاید هنوز قدرت درک اینکه به خونه ی خدا رفتن چه نعمتیه و چه رحمتی رو نتونستم در خودم ایجاد کنم... اونم با این همه گناه... خلاصه لیلی سا امیدوارم که این سفر تاثیرش رو توی روحیه و زندگیت به خوبی و روشنی بذاره... **** بینام بانو از اون رفقای وبلاگی جذابه... خیلی از پستهایی که میذاره جالبه برام.  پست آخرش یه عکسی گذاشته بود و یه مطلب خنده دار. بعد همینطور که داشتم میخوندم به این فکر میکردم که این عکسه چه ربطی داره به این مطلب که وقتی رسیدم به انتهای مطلب دیدم نوشته " عکسه هیچ ربطی به مطلب نداره!  " **** خب دیگه امروز زیاد نوشتم. باقیش برای یه وقت دیگه. ولی یک چیزی خیلی ناراحتم میکنه. آمار بازدید وبلاگم بد نیست اما هیچ کدوم خواننده ی ثابت نیستن... هیچ کدوم از دوستای وبلاگی بهم سر نمیزنن. اکثرشون منتظرن من برم به وبلاگشون سر بزنم و بعد بیان به وبلاگم سر بزنن. منم گاهی میرم اما نظر نمیذارم. خوشم نمیاد از این روابط زورکی و نظرات الکی و آبدوغ خیاری که "قشنگ بود بای!" یا یه چیزی توی این مایه ها که اکثراً حتی پست رو نخونده نظر میدن....