این روزها در بسیاری از محافل صحبت از حرف‌های آقای ظریف هست ؛ اینکه ایشون فرمودند اشتباه کرده‌اند... حالا برخی در تلاشند تا اینگونه جا بیاندازند که آقای ظریف گفته اساسا در بحث برجام اشتباه کرده و برخی به طرفداری آقای وزیر در تلاشند تا اثبات کنند که منظور ایشان اشتباه در انتخاب استراتژی بوده است؛ گرچه دسته دوم بی‌شک از زمره اصلاح‌طلبان هستند و به نظر من نقطه نظرشان تا حدود بسیاری مزحک به نظر می‌رسد! چه اینکه به هر روی اشتباه در انتخاب استراتژی محصولش نتیجه‌ای بی سود و بی حاصل است! دسته دوم خودشان می‌دانند که چه حرف خنده‌داری می‌زنند اما برای ملاحظات سیاسی و جناحی‌شان مجبور به دفاعند!دسته اول هم بیشتر در پی هیزم به آتش ریختن هستند و خیلی به مصالح مملکت نمی‌اندیشند. شاید در پی کسب جایگاهی برای جناحشان در انتخابات آینده هستند...اینکه دکتر ظریف شهامت آن را داشته که به اشتباهش اعتراف کند جای تشویق دارد اما ای کاش ایشان شهامت آن را داشت که در مقابل مردم به اشتباهش اعتراف کند. دیگر اینکه تاریخ همیشه در حال تکرار است و ای کاش ایشان از تاریخ عبرت می‌گرفتند و به آمریکایی‌ها اعتماد نمی‌کردند. به هر حال آنچه که پیش آمده از منظری بد هم نشد،حداقل به همه‌ی آنهایی که در داخل کشور چشمی به دستان آمریکا داشتند ثابت شد که صهیونیزم جهانی هرگز به منافع مردم این مرز و بوم نیاندیشیده و نمی‌اندیشد؛ البته دنیا می‌داند که آمریکا چه سیاستی دارد و چیزی برایش اثبات نشد! چرا که می‌دانستند انتهای این راه به کجا ختم می‌شود...دولتمردان ما باید از گذشته درس بگیرند و از حالا به بعد به دستان جوانانمان چشم امید داشته باشند تا دستان صهیونیزم جهانی.دکتر ظریف عزیز ممنونم که برای به سرانجام رساندن برجام از خود و اعتبارت گذشت کردی. به هر حال این هم برگی بود از صفحات تاریخ ایران و بر هیچکس هم پوشیده نیست که در آن برهه زمانی شاید بهترین اتفاق ممکن برای خروج ایران از بحران و امیدبخشی به مردم ، به نتیجه رسیدن برجام بود. هنوز برجام به بن‌بست نرسیده اما در تصمیمات آتی باید هوشیارتر بود و از تاریخ عبرت گرفت و پاس گل به دیگران ندهیم و روزی نرسد که بگوییم ``باز هم اشتباه کردیم`` که آن روز دیگر فرصتی برای اشتباه نیست...نشود که مصداق این بیت شویم:گرچه آب رفته باز آید به رود | ماهی بیچاره اما مرده بود...
