این روزها روی در و دیوار شهر و حتی روی زمین پر شده از انواع و اقسام تراکت‌های تبلیغاتی که بعضی اوقات حتی می‌بینیم نامزدها به تبلیغات همیدیگه هم رحم نکردن و تبلیغات خودشون رو چسبوندند روی تراکت تبلیغاتی نامزد رقیب! امروز وقتی داشتم در حوالی میدان صنعت قدم میزدم صحنه ای رو دیدم که فکرم رو به خودش مشغول کرد. زنی که توی سرمای ابتدای صبح بچه‌ای رو به بغل گرفته بود و مشغول تکدی‌گری بود و دور و برش روی زمین پر بود از تراکت‌های تبلیغاتی نامزدهای چپ و راست... کار به این ندارم که تکدی‌گری کار درستی نیست و بسیاری از همین متکدیان تهران از همین راه به پول و پله‌ای رسیدند تا جایی که خیلی‌ها فقط از روی عادت و نه از سر نیاز مشغول تکدی هستند! اما با این تفاسیر دیدن چنین صحنه‌ای غم‌انگیز بود. نامزدهای انتخاباتی که عموماْ بعد از پیروز شدن توی انتخابات به دو دسته تقسیم میشن! اول بی‌معرفت‌ها که فراموشی میاد سراغشون و شعارهای تبلیغاتیشون رو فراموش می‌کنن و دوم کسانی که میگن فراموش نکردیم اما کاری از دستمون بر نیومد و یک دست صدا نداره و...!آیا توی این هیاهوی انتخاباتی مجلس ۹۴ و این همه عکس‌های شیک و پشت میز و دست به سینه و نگاه در افق و خلاصه کلی با کلاس و با کلی وعده و وعید و شعارهای جدید اقتصادی ، کسی هست که واقعاْ دغدغش مردم و مشکلاتشون باشن؟ کسی به فکر اون زن و کودک توی بغلش هست؟ سعی کنیم در انتخابات امسال هوشیار باشیم و فرا جناحی فکر کنیم ؛ جدا از اینکه نامزدی چپ‌گرراست یا راست‌گرا به کسی رأی بدیم که به درد حل مشکلات جامعه بخوره و دغدغش مردم باشه.
- ۰ نظر
- ۰۳ اسفند ۹۴ ، ۰۸:۴۵
