من اگر رئیس جمهور می‌شدم به جای آنکه برای کارهای کوچک اما به اصطلاح عوام‌فریب و دهن پُر کن تلاش کنم تمام تلاشم را معطوف مشکلات کلان کشور می‌کردم. به طور مثال از ورود هرگونه اجناسی که نمونه‌ی آن در کشور وجود دارد جلوگیری می‌کردم و یا مالیات و عوارض و گمرکی سنگینی برای آن وضع می کردم تا کمکی باشد به تولید داخل. همین وضعیت برای حبوبات و سیفی‌جات و انواع خوراکی‌ها نیز می تواند وجود داشته باشد. خرید گوشت برزیلی و مرغ یخ زده دردی از مردم دوا نمی‌کند. راه واردات بی رویه و بی برنامه را باید مسدود کرد تا تولید ملی پا بگیرد. تولید ملی که سر حال باشد، اشتغال بوجود می‌آید و نیازی برای کار خاصی نیست که شعار بدهیم دولت فلان مقدار شغل ایجاد کرد! دولت فقط از تولید حمایت کند کار بوجود می‌آید و کار باشد پول هم هست و پول هم باشد مثل دومینو مشکلات معیشت و ازدواج و فرزندآوری و مسکن و... یک به یک پشت به پشت هم حل خواهند شد.چیزی که در ادوار گذشته به یاد ندارم اتفاق افتاده باشد استفاده از کابینه دولت قبلی در دولت جدید است. چه ایرادی دارد که اگر وزیری کارش را خوب انجام می‌دهد در دولت جدید هم باشد؟ مثلا نمونه‌اش در دولت آقای روحانی، وزیر محترم بهداشت دکتر هاشمی است که بسیار پرتلاش و موثر واقع شد و یا آقای ظریف که با ظرافت ۴ سال وزیر امور خارجه کشورمان بود؟امیدوارم هر کسی که رییس جمهور می‌شود روزهای وعده دادنش را فراموش نکند....
- ۱ نظر
- ۰۴ ارديبهشت ۹۶ ، ۰۴:۵۳
