کجا به خنده می رسیم؟
يكشنبه, ۸ مرداد ۱۳۹۱، ۰۸:۵۰ ب.ظ
به من بگو کجا به خنده می رسیم؟
حالا که زندگی تکرار ماتمــــــــــــــــه...
همه هراس من از اینه که چرا
هنوز توی نگات یه حس مبهمه..؟
با تو دقیقه هام بی گریه میگذرن...
رو ظلمت شبم پنجره ای بذار
توی کدوم غروب پناه من می شی؟
وقتی که گم شدم تو دست انتظار
به من بگـــــــــــــو کجا به خنده می رســـــــــــــــــــــــــیم؟
دستات تجسم عشق و نوازشه
که تو نهایت آرامش منی
از سقف سرد شب روشنی می چکه
نگاهم که می کنی ، لبخند که می زنی
به من بگو کجا به خنده می رسیم؟
احساس داشتنت شیرینه و غریب
پیش تو حتی از ابرها سبک ترم
اون لحظه که نگاهت خیرست به آسمون
می تونم از خودم از گریه بگذرم
بــــه مــــــــــــن بـــــــگــــــــــــو کــــــــــــــجـــــــــــا بــــــــــه خـــــــنده می رســـــــــیم؟
پی نوشت : این شعر رو خیلی دوست دارم . ترانه ای از آلبوم کجا به خنده می رسیم ، صدای مانی رهنما ی عزیز ...