خانه‌ای به رنگ سبز

چند وقتی میشه که تلویزیون باز هم شروع به پخش سریال خانه‌ی سبز کرده و برای خیلی‌ها از جمله دهه‌ی شصتی‌ها خاطرات جالبی رو به یاد میاره. سریال دوست داشتنی‌ای که پر از حس دوست داشتن بود و رنگ امید توی تار و پود این سریال حس می‌شد. امید و نشاطی که یکی از فاکتورهای اصلی در سریال‌های اون دوره بود و حالا دیگه کمتر اثری از اون رو می‌بینیم و جاشون رو فیلم‌های چینی و کره‌ای و ... گرفتند.یکی از خوبی‌هایی که این سریال داشت متن و سوژه‌هایی بود که برای این سریال در نظر گرفته می‌شد. ترکیب بیژن بیرنگ و مسعود رسام دو یاری که سال‌ها کارهای تأثیرگذاری برای تلویزیون ساختند. این سریال خیلی آموزنده بود و بازی گرم بازیگران و کارگردانی خوبی که در پشت صحنه‌ی این سریال زحمت می‌کشیدند در محبوبیتش نقش عمده‌ای داشتند. تماشای این سریال و بازی بازیگرانی چون زنده‌یاد خسرو شکیبایی و حمیده خیرآبادی من رو به فضایی نوستالژیک می‌بره.نوستالژی چهارشنبه‌های دوست داشتنی با پوآرو و خانه‌ی سبز... به یاد اون چهارشنبه‌های سبزِ سبزِ سبز ...