در خواب غفلت
يكشنبه, ۱۳ دی ۱۳۹۴، ۰۸:۴۱ ق.ظ
امروز برنامه‌ی مستندی از تلویزیون تماشا می‌کردم که درباره‌ی تأثیرات ناشی از دخالت انسان‌ها در محیط زیست روی کره‌ی زمین بود. در بخش انتهایی برنامه پروژه‌ای نمایش داده شد که در واقع یک فریزر خیلی بزرگ محسوب میشه! فریزری برای انواع مواد غذایی و انواع و اقسام بذرهای گونه‌های گیاهی و خوراکی اعم از گندم و برنج و ...
در انتها مجری گفت که با توجه به این ذخیره‌سازی صورت گرفته نگرانی ما درباره‌ی تغییراتی که در چند دهه‌ی اخیر در کره‌ی زمین در حال روی دادن هست رو برطرف می‌کنه! چرا که اینجا مثل یک کشتی نوحه! از هر کشوری بهترین نوع بذرها که قابلیت کشت در هر آب و هوا و اقلیمی دارند رو در اینجا جمع‌اوری می‌کنه تا در روز مبادا که کنترل زمین ممکنه از دستمون خارج بشه از این طریق دوباره کنترل حیات انسان‌ها رو بدست بگیریم و به زندگی ادامه بدیم!این فریزر بزرگ رو در قلب یکی از کوه‌های یخی در نروژ ساختند. برای من جالب بود که چطور غول‌های صنعتی جهان ، کشورهای اروپایی و ایالات متحده آمریکا ذخایر نفت و انرژی باقی‌مانده رو نه تنها در کشورهای خودشون بلکه در دنیا تولید، مصرف و حتی مدیریت می‌کنند و در تولید گازهای گلخانه‌ای هیچ ابایی ندارند و در عین حال به فکر روز مبادا هم هستند!! ما در این کره‌ی خاکی چه سهمی داریم؟! چرا باید دیگران اکسیژن و جو باقی‌مانده و همینطور سوخت‌های طبیعی رو استفاده کنند و زمین رو به کره‌ای غیر قابل سکونت برای ما -برای ما چون برای خودشون حتی فکر ذخیره‌ی بذر هم هستند!- تبدیل کنند؟ و در اون روزی که دیر یا زود به سراغ انسان‌ها و کره‌ی زمین خواهد آمد چند درصد مردم -با وجود اینکه نام این پروژه،پروژه‌ی بانک جهانی بذر هست- به این ذخایر دسترسی دارند؟ حتی اگر ذخایر برای همه‌ی انسان‌ها کافی باشه چند درصد احتمال میدید که در تقسیم و توزیع این بذرها به کشورهایی چون کشور ما خصومت به خرج داده نشه؟ و چه بهایی رو برای بذرهایی که مطمئناً بخشیش متعلق به کشور خودمان هست باید بپردازیم؟چرا خودمان برای روز مبادایمان فکری نمی‌کنیم؟ چرا باید دست به دامان دیگران بشیم؟ چرا اینقدر مصرف‌گرا شدیم و همه چیز رو آماده طلب می‌کنیم؟؟؟تا حالا کسی به روزی که زمین گرم بشه و آب شیرین کم و ذخایر نفت و گاز تموم شده باشه فکر کرده؟نقش دانشگاه و جامعه‌ی علمی ایران در این زمینه چیه؟ آیا تحقیقاتی رو به عمل آوردن و یا هنوز در خواب غفلت به سر می‌بریم؟
