دل تنگی

شیشه‌ى پنجره را باران شست...

از دل تنگ من اما چه کسى نقش تو را خواهد شست..؟!

زیر باران باید رفت...

اندکى عاشقانه تر زیر این باران بمان

ابر را بوسیده‌ام تا بوسه بارانت کند

تاکنون چند بار توانسته ایم با غلبه بر خشممان لذت گذشت را بچشیم؟!

آیا طعم گذشت را چشیده اید؟ پس مى توانید مانند من به این حقیقت برسید که گذشت طعمى به شیرینى عسل و خواص عسل دارد! من نیز مانند همه ى شما بخاطر حواشى مسائل پیرامونم بارها جا زدم! و وقتى نتوانستم بر مشکلاتم غالب آیم،وقتى دیوارهاى سختى و تنگناها بلندتر شد،وقتى کسى روحم را آزرده خاطر ساخت؛وقتى عزیزى را که از او زیاد متوقع بودم! با بى اعتنایى قلبم را شکست... خشمگین شدم! بارها رنجیدم...

تنها تو بمان

تو بدان این را، تنها تو بدان

تو بمان با من،تنها تو بمان

جاى مهتاب به تاریکى شبها تو بتاب

من "فداى تو" به جاى همه گلها تو بخند

من همین "یک نفس" از جرعه ى جانم باقیست

آخرین جرعه ى این جام تهى را تو بنوش

پاسخ چلچله ها را تو بگو

تو بمان با من،تنها تو بمان...

به تو می اندیشم

به تو مى اندیشم...

به تو مى اندیشم...

اى سراپا همه خوبى...

تک و تنها به تو مى اندیشم...

به تو مى اندیشم  همه وقت...

همه جا...

من به هر حال که باشم به تو مى اندیشم...

بوسه‌ی عشق

اندکى عاشقانه تر زیر این باران بمان

ابر را بوسیده‌ام تا بوسه بارانت کند

غم قشنگ چشم تو

میخوام دوباره تب کنم...

گر بگیرم نفس نفس...

با یک ترانه گل کنم...

تازه بشم،همین و بس!

اما یه چیزى کم دارم!

چیزى به رنگ چشم تو...

غم غریب یک سفر...

غم قشنگ چشم تو...

قصه‌ی عشق

مثل من هرگز کسى عاشق نبوده

سوختن از عشق را لایق نبوده

از توام بر آتش و خاموشم از تو

تا نگویى در وفا صادق نبوده!

هرچه مى سوزم تو مى‌گویى کم است!

قصه ام ورد تمام عالم است...

فاطیما جان پیوندتان مبارک!

امروز ایمیل هامو چک کردم؛ طبق معمول تبلیغاتى هارو نخونده پاک کردم تا رسیدم به ایمیل فاطیما! مثل خواهرمه! اما خیلى وقت بود ازش بى خبر بودم! خوشحال شدم! برام نوشته بود ازدواج کرده! جا خوردم! انتظار نداشتم اینقدر زود ازدواج کنه! شوکه شدم!!!

به هر حال براش آرزوى خوشبختى مى کنم و اگه روزى وبمو خوند خالصانه میگم:

فاطیما جان سپید بخت باشى همیشه...

پاسخ تلخت به یادت هست؟!

شبى از عشق تو با پونه گفتم...

دل او هم براى قصه ام سوخت...

غم انگیز است تو شیداییم را...

به چشم خویش فهمیدى و رفتى...

تو را به جان گل سوگند دادم...

فقط یک شب نیازم را ببینى...

ولى در پاسخ این خواهش من...

تو مثل غنچه خندیدی و رفتى...

(شعر:م.حیدرزاده)