اگر توئیت Elon Musk شما را در تغییر پیام‌رسانتان ترغیب کرده این نوشته تا حد زیادی می‌تواند راهنمای انتخاب پیام‌رسان جدید شما باشد!
همین که وقت می‌گذارید و در حال مطالعه درباره این موضوع هستید بدان معناست که امنیت اطلاعات و ارتباطاتتان برایتان اهمیت دارد ؛ پس با ادامه این نوشته همراه باشید!
پیام‌رسان متعلق به فیسبوک با ۲ میلیارد کاربر سیاست حفظ حریم خصوصی خود را تغییر می‌دهد.
WhatsApp پیام‌رسان متعلق به فیسبوک که مدعی است سیاست رازداری در خون و DNAاش است(!) به بیش از دو میلیارد کاربر خود هشدار داد: اشتراک‌گذاری داده‌های شخصی خود را با شبکه‌های اجتماعی -فیسبوک و شرکای تجاری‌اش- بپذیرید و یا اکانت خود را حذف کنید!!
این نیاز از طریق یک هشدار درون برنامه‌ای به کاربران نمایش داده می‌شود تا کاربران را به توافق با تغییرات گسترده در شرایط خدمات WhatsApp راهنمایی کند. کسانی که سیاست حفظ حریم خصوصی اصلاح شده را تا ۸ فوریه قبول نکنند ، دیگر نمی‌توانند از این برنامه استفاده کنند.
بعضی آدم‌ها هرگز در زندگی شکست نمیخورند...
نه به این خاطر که خیلی توانا و همیشه پیروز هستند!
نه..!
بلکه همیشه از ترس شکست از رویارویی با مشکلات شانه خالی کرده‌اند..!!
این دست آدم‌ها همانطور که هرگز در زندگی شکست نمیخورند هرگز طعم پیروزی را هم نخواهند چشید ؛ چرا که همیشه در نیمه‌های راه کاری را که در حال انجام آن هستند، از ترس شکست رها می‌کنند.
به جای ترس از شکست باید سعی کنیم تمام توان خود را به کار گیریم.
هیچ شکستی وجود ندارد...
تنها باید یاد بگیریم...
چند وقتی است که انگار پشتکار بیشتری در اتمام کارهای ناتمامم به خرج می‌دهم! به پایان رساندن کاری که نیمه‌تمام رهایش کرده‌ای سخت‌تر از به سرانجام رساندن کاریست که در دست داری. البته که لذت به پایان رساندنش هم کمی متفاوت‌تر و مهیج‌تر است و هرچه به پایانش نزدیک‌تر می‌شوی به خودت میگویی که این یکی هم رو به اتمام است! برای بعدش باید فکر تازه‌تری کرد! مثل به اتمام رساندن تماشای سریال The Mentalist که این بار رمان نیمه‌تمام چشمهایش را جایگزینش کردم! کتابی که بارها و از سالها قبل سعی کردم بخوانم اما هر بار به دلیل کمبود وقت و تداخل با درس و ... و صد البته همت ناکافی تا به امروز از خواندنش باز مانده بودم!!
تنها حدود ده روز و برای مدتی بطور میانگین نیم‌ساعت یا کمتر زمان برای خواندنش کافی بود تا خواندنش را تمام کنم.
متاسفانه امروز خبری در سایت میهن‌بلاگ دیدم که نه فقط برای من بلکه قطعا برای تمام کاربران قدیمی این سایت شوک‌آور بود. به همین منظور چند خطی برای مجموعه صبا ایده و میهن‌بلاگ و همین‌طور کاربران نوشتم :ممنون از میهن‌بلاگ برای تمام روزهای خوبی که برای ما ساخت و فرصتی که برای ما ایجاد کرد.اما ذکر چند نکته مهمه.اول اینکه متاسفانه در ایران قوانین درستی برای مدیریت محتوایی شبکه‌های اجتماعی وجود نداره. به این معنی که هر فردی باید خودش مسئول محتوایی باشه که منتشر میکنه اما در ایران چون اول از مدیران سایت تعهد میگیرن با بروز کوچکترین مشکلی انگشت اتهام به سوی مدیرعامل مجموعه و در نهایت منتج به بازداشت اونها میشه. اتفاقی که بارها برای مدیران تک تک این سرویس‌ها افتاده از پرشین‌بلاگ ، بلاگ‌اسکای ، بلاگفا و میهن‌بلاگ و...دوم اینکه به نظر میاد مجموعه صبا قصد داره فقط روی آپارات و فیلیمو سرمایه‌گذاریش رو ادامه بده که اگرچه تصمیم اقتصادی هستش اما کاملا غیر اخلاقیه. یکی از دلایلی که باعث میشه ایرانی‌‌ها به مجموعه‌های ایرانی اعتماد نکنند همین عدم پایبندی به اصول اخلاقی هستش. خاموش کردن به یکباره سرورها یعنی پشت کردن به تمام کاربرانی که در طول این سالها وجود و حضور اونها باعث روشن ماندن چراغ میهن‌بلاگ شده بود.سوم اینکه قطعا اندیشه‌های مالی نقش کمتری در این تصمیم‌گیری داشتند چرا که میشد برخی امکانات رو به صورت اشتراکی در اختیار کاربران گذاشت و ابونمان دریافت کرد.چهارم اینکه به نظر من مهمترین عامل ، دلسردی مجموعه و مدیریت صبا ایده از فضای کسب و کار در ایران بوده که باعث چنین تصمیم ناگهانی شده که صد البته کاملا باید بهشون حق داد.اما به نظر من باید در حمایت از میهن‌بلاگ و سایر همکارانشون ، ما کاربران کمپینی تشکیل بدیم و به نوع تصمیمات مدیران و قوه قضاییه اعتراض کنیم. چرا که بی تفاوتی ما کاربران و سکوت در مقابل چنین موردی امروز موجب تعطیلی میهن‌بلاگ ، فردا بلاگ‌اسکای، پس فردا شاید بلاگفا و به همین ترتیب بسته شدن کلی فضای کسب و کارهای اینترنتی و سایت‌های خدمات دهنده میشه.به عقیده من باید به حمایت از مدیران و سرمایه‌گذاران در این فضا بپردازیم و خواستار تدوین قوانین مکتوب و مشخص و نه سلیقه‌ای برای کسب و کارهای اینترنتی و به خصوص شبکه‌های اجتماعی باشیم.
این روزها بعلت تعطیلی دانشگاه‌ها و شیوع پاندمی کرونا ، آموزش‌های مجازی و مصائب و مشکلاتش بحث داغ این روزهای دانش‌آموزان و دانشجویان است. بطور مثال سامانه سما لایو با وجود اینکه امکانات خوبی به نظر دارد، اما مشکلات سخت‌افزاری و نرم‌افزاری زیادی نیز دارد که کار با آن را بسیار سخت کرده است؛ از قطع و وصل صدا تا ارورهای عجیب گاه و بیگاه.
به این فکر میکردم که مکتب خانه چه بستر و آرشیو خوبی از کلاس‌های اساتید مجرب دانشگاه‌های معتبر دارد و ای کاش از تمامی رشته‌ها این درس‌ها ضبط میشد. آموزش با شیوه مکتب خانه بسیار آموزنده‌تر از آموزش مجازی به شیوه فعلی است که نه درسش مشخص است و نه جزوه!
در شرایط فعلی و با توجه به اینکه در سطح جهان وبلاگ‌نویسی به سبک قدیم چندان رایج نیست و به اصطلاح از بورس افتاده، و با توجه به هزینه‌های نگهداری سایت‌های وبلاگدهی فارسی و درآمدهای ناچیز از راه تبلیغات، شاهد رکود در این سیستم‌ها هستیم.
تا همینجا هم البته دوستان در میهن‌بلاگ، بلاگفا، بلاگ‌اسکای، پرشین‌بلاگ و بیان برای نگهداری از اطلاعات کاربران زحمت زیادی متحمل شده‌اند و باید به آنها دست مریزاد گفت.
اما وقتی به شرایط سکوت و سکون این سرویس ها نگاه می‌کنیم، به نظر می‌آید در آینده‌ای نه چندان دور باید نگران از دست رفتن نوشته‌هایمان در طول این سالها باشیم.
سال ۱۳۸۸ یا ۸۹ بود که با سریال The Mentalist آشنا شدم. همزمان با این سریال ، سریال‌های دیگری را دنبال میکردم. آن زمان فروم‌های فعال زیادی بودند که فیلم‌بازها در آن فعالیت می‌کردند و تجربیات و نظرات خودشان را راجع به فیلم‌ها و سریال‌ها به اشتراک می‌گذاشتند. سایت‌هایی مثل ایران‌فیلم هم بودند که هفته به هفته و تقریبا به روز -شاید با دو تا سه روز تأخیر- قسمت‌های جدید سریال‌ها را منتشر می‌کردند و به راستی که چه خدمت بزرگی به ذائقه فیلم‌بینی خیلی‌ها انجام می‌دادند که الان متأسفانه دیگر اثری از آنها باقی نمانده است...
امروز به تماشای مستند " آرزوی رابین " نشستم که برشی از زندگی این کمدین سینمای هالیوود تا روز پایانی زندگیش بود. در این مستند دوستان و همسایگان و پزشکان درباره شخصیت و زندگی رابین ویلیامز صحبت می‌کنند. از چگونگی حضور این بازیگر در آخرین سکانس‌های فیلم سینمایی "شب در موزه ۳" که همه کسانی که در لوکیشن و در طول فیلمبرداری این فیلم سر صحنه حضور داشتند همگی متوجه بودند که یک مورد غیر عادی در رابین ویلیامز مشهود است! اینکه او را هرگز اینچنین ندیده بودند.
رابین ویلیامز فرد طناز ، شوخ و باهوشی بود که دیالوگ‌ها را به راحتی حفظ می‌کرد و در بسیاری از سکانس‌ها بداهه‌پردازی داشت. اما ظاهرا در دو فیلم آخر خود که بصورت همزمان در آن حضور داشت به طرز عجیبی خودباوری را از دست داده بود و دیالوگ‌ها را به سختی به یاد می‌آورد.
در دو سال پایانی زندگی‌اش ، او و همسرش متوجه بیماری شده بودند اما پزشکان بیماری او را پارکینگسون تشخیص داده بودند و این همان موردی بود که بلافاصله بعد از خبر ناگهانی فوت رابین و انتشار اخبار ضد و نقیض و شایعه‌هایی مبنی بر اُوِر دوز ، الکلی بودن ، ورشکستگی ، افسردگی حتی خودکشی به دلیل اطلاع از خیانت همسرش و... که همگی در روزهای بعد توسط همسرش تکذیب و این بیماری بعنوان علت اصلی بطور رسمی اعلام شد.
در این مستند مشخص می‌شود که پزشکان بیماری رابین ویلیامز را به درستی تشخیص نداده و او به بیماری "زوال مغز" یا "Lewy Body Dementia" مبتلا بوده که دروه‌های پایانی زندگی‌اش بیماری به شدت پیشرفت کرده و کل سیستم عصبی مغز را درگیر کرده است.
این بیماری به تدریج باعث ایجاد توهم ، خواب‌زدگی و... می‌شود که این بیماری پس از مرگ وی و کالبدشکافی توسط پزشکان تشخیص داده شد.
آخرین سکانس این فیلم پیدا کردن کتابی در کشوی میز کار رابین توسط همسرش بود که رابین ویلیامز روی صفحه اول آن نوشته بود:
امیدوار است روزی بتواند کاری کند تا مردم کمتر بترسند...
