یک شب خاطره انگیز در کنار بانو و تماشای تئاتر کمدی عشق اجباری

امشب با بانو رفتیم سینما تئاتر لاله ، روبروی پارک لاله. ساعت 21 بود که رسیدیم. یعنی دقیق رأس ساعت! هنوز تئاتر شروع نشده بود. ردیف پنجم نشسته بودیم.جامون خوب بود. یکمی گوشه بودیم ولی از نظر نزدیکی و دوری جامون مناسب بود.تئاترش خیلی خنده دار بود و به هر دومون خوش گذشت. جای همگی خالی...

تکرار پشت تکرار - به بهانه ی شروع به کار شبکه ی نسیم

من واقعا متوجه نمیشم چرا صدا و سیما بجای این همه شبکه که فقط برنامه‌ی تکراری پخش میکنن یک شبکه‌ی تخصصی درست و حسابی که از مدیر تا کارکنان و برنامه‌سازان و تهیه‌کنندگانش و دست‌اندرکارانش متخصص همون بخش باشن راه‌اندازی نمی‌کنه؟ مثلا شبکه‌ی سینما و تئاتر ، شبکه‌ی موسیقی که سی ساله جاش توی سیما خالیه .بهتر نیست بجای پاک کردن صورت مسئله اون چیزی رو به مخاطب ارائه بدیم که بهش نیاز داره تا خلاء ناشی از اون ، مخاطب رو بسوی شبکه‌های بیگانه سوق نده؟چه نیازی هست که شبکه‌ی آی فیلم ، نمایش ، تماشا و جام جم بطور مکرر فیلم‌های تکراری پخش کنند؟ این فیلم‌های تکراری رو که همیشه از شبکه‌های آنالوگمون هم تماشا می‌کردیم! نیازی به خرج اضافه و راه‌اندازی شبکه‌ی جدید بود؟ چند درصد از مردم مخاطب واقعی شبکه‌های جدید سیما هستند؟

ازدواج بیژن و سیمین - دو ساعت خنده با تئاتر کمدی

دیشب و پریشب به پیشنهاد خواهر جان رفتیم دو نفری تئاتر کمدی بیژن و سیمین. محل برگزاریش جنب سالن آمفی تئاتر استاد شهریار توی بوستان ولایت تهران بود. شب اول که رفتیم شروع پرده ی اول کمی تو ذوق می زد...شروع کش دار و سکوت طولانی مدت و قطع و وصلی صدا باعث شد که همون اول پشیمون بشم که چرا اومدم به این تئاتر دسته چندمی که قرار بوده کمدی باشه! اما کم کم که تئاتر جون گرفت و گرم شد به قدری خندیدم که وقتی تئاتر تموم شد تمام گونه هام از طولانی شدن خنده هام به شدت درد میکرد... شاید خیلی امکانات کم بود اما نویسنده ، کارگردان و بازیگران این تئاتر به قدری زیبا کارشونو انجام دادن که منو خواهرم همون شب مصمم شدیم شب بعدش هم بریم!! این بود که دیشب هم به تماشای این تئاتر رفتیم و باز هم خندیدیم حتی با اینکه یک بار دیده بودیمش. خلاصه جاتون خالی و اینکه اگه اطراف بوستان ولایت هستید حتما به دیدن این تئاتر کمدی برید. پر از دیالوگ های خنده دار و موسیقی شاده و البته بازیگر واقعا توانای  نقش "قربون خان" که من اصلا یه دل نه صد دل عاشقش شدم!!  واقعا دست همشون درد نکنه که شبمون رو زیبا کردن و البته دست خواهر جان هم درد نکنه که پیشنهاد داد بریم اونجا! از جمله جاهایی بود که منو به زور برد و به زور برگردوند!!