هر دو وبلاگند اما این کجا و آن کجا؟!

عرضم به حضور مبارکتون که من یک خردادیم و یکی از خصیصه‌های خردادی‌های عزیز تنوع طلبیشون هستش. البته نه در همه‌چی‌ها! اما مثلاً من برای شروع وبلاگ‌نویسی چندین سرویس وبلاگ‌دهی رو امتحان کردم تا رسیدم به پرشین بلاگ. بعد از 5 سال وبلاگ‌نویسی و این اواخر مشکلات و کندی‌هایی که در سرعت سرویس‌دهی این سایت وجود داشت کوچ کردم به میهن‌بلاگ که اتفاقاً برای همین منظور هم تست‌هایی به بلاگفا و بلاگ‌اسکای و ... هم زدم! میهن بلاگ به نظر بسیار پایدارتر و پرسرعت‌تر و همینطور کاربرپسندتر بود.یکی دو هفته‌ی پیش بود که یک دوستی سایت بیان رو برای وبلاگ‌نویسی بهم معرفی کرد. من هم چون اصلاً آدم فضولی نیستم برای کسب تجربه یک سرکی توی این سرویس وبلاگ‌دهی کشیدم. سرویس بیان بسیار پر سرعت هستش. امکاناتی هم داره که سایرین ندارند. مثلاً اینکه وبلاگ‌نویس از هر سرویس وبلاگ‌دهی که قبلاً استفاده می‌کرده می‌تونه بطور کامل به این سرویس کوچ کنه و حتی مطالبی که قبلاً منتشر کرده رو به وبلاگ جدیدش منتقل کنه! این یک حسن بزرگیه که فقط در این سرویس مشاهده میشه کرد. برای این کار هم از نسخه‌ی پشتیبان استفاده میکنه و نرم‌افزاری معرفی کرده بنام مهاجر بیان! چندی قبل من پیشنهاد ساخت چنین نرم‌افزاری رو به مدیر فنی سایت پرشین بلاگ -جناب آقای شرفی بزرگوار- داده بودم که ایشون فرمودند این کار به لحاظ مالی به صرفه نیست! به یکی از مدیران سایت‌های طراحی امکانات وبلاگستان ایمیل دادم و این پیشنهاد رو اونجا هم مطرح کردم و ایشون هم در نظری مشابه گفتند مقرون به صرفه نیست و خود سرویس‌دهنده ها باید این کار رو انجام بدن تا اینکه حالا می‌بینم این پیشنهاد من سر از سرویس بیان با کیفیتی بالا در آورده!حسن دیگه‌ای که این سرویس داره امکان وبلاگ نویسی از طریق پیامک هستش.خب خیلی وقت‌ها آدم دسترسی به اینترنت نداره و سوژه‌ای رو می‌بینه که دلش میخواد در اون لحظه راجع بهش بنویسه. خود من بارها به ذهنم رسیده درباره‌ی سوژه‌ای مطلبی بنویسم اما دسترسی به اینترنت نبوده و بعداً هم یا از خاطرم رفته و یا دیگه دغدغه‌ی من نبوده که بشینم و راجع بهش بنویسم. اما ارسال پیامک و انتشارش در بلاگ خیلی جالب میتونه باشه. گرچه بطور حتم فقط میشه یک میکرو پست نوشت! حسن دیگه‌ای که این سرویس داره سرعت بالای معرفی مطالب به موتورهای جستجو هستش که خود من اولین پستی که نوشتم چند خط ساده راجع به امتحان کردن سرویس جدید بود که بطور حتم برای موتورهای جستجو از اهمیت بالایی برخوردار نیست ؛ اما در کمال تعجب در روز دوم یا سوم انتشار متوجه شدم وبلاگم در موتورهای جستجو index شده و مطلبم هم نمایش داده میشه به خصوص در گوگل! در حالی‌که همین وبلاگ هم بعد از دو سه هفته در گوگل ایندکس شد!معایبی هم داره مثلاً همه‌ی امکانات سرویس بیان رایگان نیستند! ظاهر کاربر پسندی نداره و قالب‌های متنوعی هم نداره. با همه‌ی این تفاسیر من کمی قلقلکم اومده که کل مطالبم رو به سرویس بیان منتقل کنم. اما هنوز تصمیمی در این باره نگرفتم.آدرس اون وبلاگ که بصورت تست بود هم اینجاست:http://ariodaad.blog.irپی نوشت: سرویس وبلاگ دهی بیان کاستی‌های غیر قابل قبولی برای من داره که از انتقال به این سرویس منصرف شدم. اما همچنان اون وبلاگ رو حفظ میکنم تا قابلیت انتشار مطلب از طریق پیامک رو داشته باشم!! بعد سر فرصت کپی پیست میکنم توی این وبلاگ!! به این میگن کلک رشتی!!

من و میهن بلاگ

امروز اتفاق خوبی برای وبلاگ آریوداد روی داد و اون قبول عضویت این وبلاگ در باشگاه نویسندگان میهن بلاگ بود. از امروز امکانات بیشتر و بهتری در اختیار من و وبلاگم قرار می‌گیره ؛ از جمله سیستم پسندیده شدن پست‌ها توسط خوانندگان ، آمار دقیق بازدیدها به تفکیک پست‌ها ، پسندیده شدن‌ها ، سیستم عامل‌ها و... و همین‌طور سیستم مدیریت فایل که به من اجازه میده فایل‌های مورد نیازم رو روی سرور میهن‌بلاگ بطور مستقیم و بدون نیاز به آپلود سنتر ذخیره کنم.از اینکه به میهن‌بلاگ پیوستم احساس خوبی دارم گرچه از اینکه بعد از 5 سال از پرشین‌بلاگ جدا شدن باعث میشه گاهی دلم برای این سرویس قدیمی تنگ بشه ، اما این سیستم قدیمی پرشین بلاگ بود که با مشکلاتی که داشت من رو به عنوان یک کاربر و همین‌طور سیستم مدیریت غلط هواداریش منو به عنوان یکی از اعضای فعال - در زمینه وبلاگ‌نویسی - فنز پرشین بلاگ از خودش روند. به هر حال فکر نکنم هیچ کدوممون از این موضوع خیلی ناراحت باشیم و به خصوص فکر نکنم اصلاً طرف مقابل براش این موضوع اهمیتی داشته باشه!! عصر جمعه دلم برای بانو تنگ شده بود ؛ بانو برای دخترخاله‌ی کوچیکش که اول ابتدایی هستش سفارش خرید یک مقنعه داده بود که خیاط محله‌ی ما طرف قرارداد با مدرسه‌شون بود. این موضوع بهونه‌ی خوبی بود که برم به دیدن بانو! عصر با یک شاخه گل رفتم به دیدن بانو که اون روز منزل پدربزرگش بود و برای پختن فتیر نذری کمک می‌کرد.رسیدم و کمی با هم گپ زدیم و بعد من چون باید می‌رفتم بنگاه خداحافظی کردم اما مادرخانومم اصرار کرد که امشب شام باید بریم خونه‌ی خاله‌ی بانو که تازه از مشهد برگشته بودند من هم به اجبار قبول کردم اما گفتم میرم بنگاه و شب برمی‌گردم. اما باز هم با اصرار ایشون تصمیم بر این شد که ماشین پدرخانومم رو برداریم و همراه بانو برگردم منزل خودمون و ایشون رو بذارم خونه‌مون و خودم برم بنگاه و زمان برگشتن برگردم و با بانو بریم خونه‌ی خاله! کمی بعد از اینکه راه افتادیم آمپر ماشین چسبید به ته و چراغ‌های Stop ماشین روشن شدن!! تا به خودم بیام و تصمیم بگیرم چه کاری باید انجام بدم تو لاین سرعت پشت چراغ قرمز موندیم و ماشین خاموش شد و دیگه هم استارت نخورد!! دیگه دست نگه داشتم یه بنده خدایی اومد کمک کرد و هل داد و ماشین رو گذاشتیم یه گوشه‌ای زنگ زدیم پدرخانوم مهربان سوار بر رخش رسید و کمک کرد که ماشین رو راه بندازیم. البته قبلش به ایشون اطلاع دادم که تسمه پاره شده و توی راه تسمه بخرن بیارن! خلاصه اون شب من به بنگاه نرسیدم و زنگ زدم و عذرخواهی کردم گفتم شرمنده من نمیام امشب! بعد با خیال راحت از اینکه در کنار بانو هستم از لحظاتم لذت بردم.این بود انشای ما! نتیجه‌ی اخلاقی : 1- هیچ‌گاه وسیله‌ی شخصی فرد دیگری رو قرض نگیرید حتی به اصرار!2- همیشه توی خودرو یک عدد تسمه ، چراغ ، فیوز و ابزار لازم رو به همراه داشته باشید!3- هنگامی که به معیارهای انتخاب همسر فکر می‌کنید حتما توجه کنید که پدر همسر آیندتون از ویژگی‌های فنی خوبی برخوردار باشه تا در مواقع ضروری به یاری شما بیاد و تو خیابون نمونید و زانوی غم بغل نگیرید!4- اصلاً پدرخانوم باید مثل پدرخانوم من مهربون و تک باشه!! بزنیم به تخته چشم نخوره ایشالله!

روز وبلاگ‌نویسی من!

1388/8/14 اولین روزی بود که به صورت جدی وبلاگ‌نویسی رو با سرویس‌دهنده‌ی وبلاگ پرشین‌بلاگ شروع کردم. قبلتر با سرویس‌های وردپرس ، مای اوپرا و بلاگر - که در اون زمان فیلتر نبودند - وبلاگ‌نویسی رو تجربه کرده بودم. دلیل انتخاب سرویس‌های خارجی قبل از پرشین بلاگ ، این بود که من در اون زمان توی خونه دسترسی به اینترنت نداشتم و از طریق تلفن همراهم وبلاگ‌نویسی می‌کردم    و سروس‌های خارجی برای مرورگرهای تلفن همراه بهینه‌سازی شده بود اما پرشین بلاگ سازگاری چندانی با مرورگر گوشی من نداشت و سختی وبلاگ‌نویسی با گوشی تلفن رو دو چندان می‌کرد. بعدها که پرشین بلاگ رو انتخاب کردم به دلیل مقاله‌ای بود که چند سال قبل در مورد وبلاگ‌نویسی خونده بودم. توی اون مقاله پرشین بلاگ به عنوان اولین و بزرگترین ارائه‌دهنده‌ی وبلاگ فارسی معرفی شده بود. چند وقت قبل بعد از ۵ سال وبلاگ‌نویسی مداوم و عضویت کوتاه توی باشگاه هواداران پرشین بلاگ و مدیریت یک وبلاگ گروهی فرهنگی هنری که همه‌ی نویسندگانش از وبلاگ‌نویسان قدیمی و همینطور از متخصصین اون حوزه بودند ، تصمیم گرفتم وبلاگ شخصیم رو به اینجا انتقال بدم که دلایل خاص خودم رو برای این موضوع داشتم.به هر حال این روز برای من روز عزیزی بوده و هست...بی‌ربط‌ نوشت : اگر کسی دوست داشت توی فید وبلاگ من یا بقیه ی دوستانش مشترک بشه و از بروز رسانی وبلاگ هاشون با خبر بشه ، راجع به فید خوان و نرم افزار مربوطه و لینک دانلودش و حتی نحوه ی اشتراک توضیحات مفصلی توی این لینک دادم که خوشحال میشم بخونید و توی فید وبلاگم مشترک بشید.