من و تو زیر بارون... یادت هست؟!

اولین روز بارانی را به خاطر داری؟ . .  غافلگیر شدیم, چتر نداشتیم, خندیدیم, دویدیم, و به شالاپ شلوپ های گل آلود ، عشق ورزیدیم... دومین روز بارانی چطور؟ پیش بینی اش را کرده بودی, چتر آورده بودی و من غافلگیر شدم ... سعی می کردی من خیس نشوم و شانه سمت چپ تو کاملا خیس بود... و سومین روز چطور؟ گفتی سرت درد می کند و حوصله نداری سرما بخوری چتر را کامل بالای سر خودت گرفتی و شانه راست من کاملا خیس شد ...  و... و... و... و چند روز پیش را چطور؟ به خاطر داری؟ که با یک چتر اضافه آمدی و مجبور بودیم برای اینکه پین های چتر توی چش و چالمان نرود دو قدم از هم دورتر راه برویم . . . فردا دیگر برای قدم زدن نمی آیم تنها برو . . . دکتر علی شریعتی