سفر یک روزه به زنجان

دیروز صبح به قصد عرض ادب به پدر بزرگ همسرم که به تازگی از سفر کربلا برگشتند راهی زنجان شدیم. البته نرسیده به زنجان شهری هست به اسم صائین قلعه که به اونجا رفته بودیم. هوای جالبی بود ، در عین حال که خیلی هم سرد نبود و سوز زمستونی نداشت اما برف زیادی روی زمین نشسته بود.وقتی رسیدیم اول رفتیم منزل پدر بزرگ و بعد از نهار و کمی استراحت رفتیم منزل خاله ی پدر خانومم و بعد از کمی نشستن به منزل داییشون رفتیم. خوش گذشت . ازمون خیلی پذیرایی کردن . واقعا دستشون درد نکنه . آش نذری هم داشتند که به مناسبت روز 28 صفر پخش کرده بودند و ما کع عصر رفته بودیم مقداری هم به ما دادند و خوردیم و جای همگی خالی چسبید.بعد از اونجا هم رفتیم منزل یکی دیگه از دایی های پدر خانومم که واقعا اونجا هم لطف داشتند و خیلی ازمون پذیرایی کردند. کلا مردمان خونگرمی بودند و با وجود اینکه من به زبانشون ( ترکی ) آشنایی نداشتم و هر از گاهی خانومم نقش چلنگر رو برام بازی می کرد و ترجمه میکرد حرف ها رو اما با این حال گرما رو در بینشون احساس می کردم. درست عکس مواقعی که آدم جایی میره و احساس مؤذب بودن داره و یا جو براش خیلی سنگینه !در کل خیلی خوش گذشت. شب هم به تهران برگشتیم . پی نوشت : توی اینجور جاها و اینجور شهر ها زندی مردم شکل عجیبی داره. آدم گاهی از اینکه خیلی زندگیشون ماشینی نشده لذت می بره و تو دلش میگه کاش منم می تونستم یه جایی مثل اینجا به دور از آلودگی و با آرامش زندگی کنم. اما وقتی یکمی بیشتر توی زندگیشون عمیق می شی می بینی که توی زندگی اونها هم یک سری مشکلات پیش پا افتاده ای هست که تحملش حتی برای یک روز هم برات خیلی سخت و دور از انتظاره. مثل اینکه واقعا موقعیت های شغلی خاصی اونجا تعریف نشده ! حتما باید یا کارگر باشی و یا مغازه ای چیزی داشته باشی. گرچه توی تهران هم که پایتخته بیش از 50 درصد جوونا بی کارند اما اون 50 درصد دیگه به هر دلیلی یا پارتی بازی و یا لیاقت خودشون و همتشون به یه موقعیتی می تونند دست پیدا کنند اما توی اینجور شهر های کوچیک تصور نمی کنم چنین موقعیت هایی باشه.به علاوه توی شب های زمستون لغزندگی و یخ زدگی خیابون ها خیلی شدیده ، آب توی لوله هاشون یخ زده ، گاهی لوله های آب دچار ترکیدگی شده و قطع میشند. در کنار همه ی اینها توی شبهای سرد اونجا گرم کردن خونه واقعا سخته ، به خصوص اگه شرکت گاز نتونه گاز رسانی کنه و گاز قطع بشه . . .