فرازی از سخنان دکتر علی شریعتی پیرامون واقعه‌ی کربلا

دهه‌ی اول محرم امسال بود که توی جمعی گفتم این سنت که فقط ده شب اول محرم مجالس عزاداری برگزار میشه در حالی‌که اصل ماجرای محرم دقیقاً بعد از دهه‌ی اول محرم اتفاق میافته و اصل عزاداری باید برای بعد از شب دهم باشه!! مدتیه کتاب "فاطمه فاطمه است" -البته این نسخه‌ای که دست من هستش تنها کتاب فاطمه فاطمه است رو شامل نمیشه؛در واقع ناشر با خوش‌ذوقی 3 کتاب کوچک مرتبط از دکتر شریعتی  با محوریت موضوع زن رو در یک کتاب باز نشر داده - به دست گرفتم و در حال مطالعش هستم ؛ البته بیشتر از روزی چند صفحه وقت نمی‌کنم که مطالعه کنم. این متن بخشی از سخنرانی دکتر علی شریعتی در حسینیه‌ی ارشاد در تاریخ 1350/4/14 می‌باشد که درباره‌ی عدم آگاهی کافی مردم درباره‌ی واقعه ی کربلا و پس از آن می باشد که برای خودم خیلی جالب بود و بد ندیدم که توی وبلاگم بنویسم:"توده‌ی مردم ما که همه‌ی عمر با عشق به ائمه‌ی شیعه زیسته و در مصیبتشان گریسته و ماه‌ها و سال‌ها  در خدمت به آنان و در تجلیل نام و احیای یادشان دویده و خرج کرده و اخلاص‌ها و گذشت‌ها نشان داده است ، امامان خویش را - که هر کدام باید درسی به او بیاموزند و با زندگی و اندیشه و سخن و سکوت و آزادی و اسارت و شکنجه و شهادتشان به او ، آگاهی و حیات و عزت و انسانیت ببخشند - از روی " شماره‌ی ردیفشان " تشخیص می‌دهد.  اگر این مرد ، در عاشورا بر سر و تنش تیغ می‌کشد و به عشق حسین از شکنجه و درد خویش لذت می‌برد ، اما حسین‌(ع) را کج می‌شناسد و کربلا را بد می‌فهمد ، مقصر کیست؟  و اگر این زن با تمام وجودش می‌گرید و نام فاطمه و یا زینب آتش در استخوانش می‌زند و اگر بداند که " می‌ارزد " و " به کار می‌آید " عاشقانه جانش را می‌بخشد ، اما این دو را نمی‌شناسد ، یک جمله از سخنانش را نمی‌داند و یک خط از شرح حالشان را نخوانده است و فاطمه را فقط کنار در خانه‌اش ، در لحظه‌ای که در به پهلویش می‌خورد به یاد می‌آورد و زینب را در ساعتی که از خیمه به سراغ شهیدی بیرون می‌پرد و فقط از صبح عاشورا تا ظهر عاشورا از او خبر دارد و از عصر عاشورا برای همیشه گمش می‌کند و درست از روزی که کار زینب و رسالت بزرگش - که وارث حسین است - آغاز می‌شود ، آگاهی او پایان می‌یابد ، مقصر کیست؟  اگر پسر تحصیل‌کرده و روشن‌فکر آن مرد و دختر تحصیل‌کرده و روشن‌فکر این زن قضاوتشان این باشد که " دینِ گریه و  نوحه و عزا و مصیبت به چه کار می‌آید؟ این همه شور و عشق و ناله و زاری بر حسین و فاطمه و زینب از کار یک ملت اسیر عقب مانده ، که به آگاهی و نفی ستم و شور آزادی محتاج است ، چه گرهی می‌گشاید؟ " مقصر کیست؟  " - منبع : از کتاب فاطمه فاطمه است صفحه ی 40، دکتر علی شریعتی