آخ جون بارون بارون!

دیشب بعد از مدت‌ها خدا نعمت بارونش رو به ما عطا کرد. چه شب دل‌انگیزی بود. من خیلی بارون رو دوست دارم. گرچه خیلی‌ها هستن که بارون رو دوست دارن اما هستند کسانی که از بارون فراری‌اند.دیشب آسمون تهران دیدنی بود و بعد از مدت‌ها میشد یه نفسی کشید و کمی اکسیژن به این ریه‌های اکسیژن ندیده فرو داد!!کاش که بازم بارون بیاد؛ اصلا پاییزه و همین بارون‌ها و هوای دو نفرش ...!!

باز آمد بوی ماه مدرسه - خاطرات مهر ماهی

یکی از دوستای گرامی ، مه سو خانم توی بازی وبلاگی که هفته ی پیش پیشنهاد کرده بودم و توش گفته بودم خاطرات روز اول مدرسمون رو بنویسیم شرکت کرده و خاطرات اون موقع رو برای خودش و ما زنده کرده. خاطرات این دوست خوب رو از اینجا بخونید. لینک خاطره ی خودم هم انتهای همین پست بنام لینک مرتبط آورده شده...

تناقض در آمار تعداد بازدیدهای وبلاگ

متأسفانه بدلیل اینکه در ابتدای راه اندازی این وبلاگ از سیستم آمارگیر استت سون استفاده کردم ، بعد از اینکه این سایت از دسترس خارج شد از سیستم آمارگیر پرشین استت استفاده کردم. اینکه بین تعداد کل بازدید کنندگان تفاوت وجود داره امریه اجتناب ناپذیر ، اما بین آمار بازدید روزانه ی میهن بلاگ و سیستم آمارگیری پرشین استت تفاوت فاحشی وجود داره! بطوریکه آمارگیر میهن بلاگ روز گذشته 402 بازدید رو برای وبلاگ آریوداد ثبت کرده ولی پرشین استت فقط 30 بازدید رو ثبت کرده!!این تفاوت فاحش از کجا نشأت میگیره و کدوم آمار دقیق تره؟؟!!

سازمان حمایت از حقوق مصرف کننده؟!

این روزها به هر مغازه‌ای که پا میذاریم فارغ از اینکه در چه صنفی فعالیت می‌کنه  تابلو و یا برچسبی روی شیشه مثل این رو می‌بینیم :شارژ دو هزار تومانی عموماً تو این مغازه‌ها به قیمت 2200 تومان به فروش میرسه. یعنی ده درصد اعتبار اصلی کارت شارژها. حال اینکه شرکت اپراتور تلفن همراه قبلاً مبلغی معادل 8٪ رو به عنوان ارزش افزوده از اعتبار این کارت شارژها کسر کرده ؛ در واقع وقتی شارژ از این طریق به دست مصرف کننده میرسه چیزی حدود 400 تومان بیشتر از اعتباری که دریافت کرده پرداخت می‌کنه. از این پرسش که چرا این مبلغ از مصرف کننده دریافت میشه و آیا درسته یا نه میگذرم.حالا چی شده که به این موضوع پرداختم؟جریان از این قراره که توی محله‌ی ما یک بنده خدایی که کارش فروش تخمه و وسایل تفریحی دودزا (!!!) بود و خیلی هم بچه‌ی باحالیه ، مدت‌ها این کارت شارژ‌ها رو به قیمت واقعی یعنی همون 2000 تومان می‌فروخت و اهالی هم خوشحال از این موضوع اعتبار مورد نیازشون رو از این مغازه خرید می‌کردند. تقریباً یک سالی بود که این رویه ادامه داشت و من همیشه بابت اینکه میتونه سود بیشتری داشته باشه اما کمتر میگیره به نفع مشتری ازش تشکر می‌کردم. واقعاً هم تشکر داره؛ تا اینکه چندی قبل دیدم شارژ نداره.پرسیدم تموم کردی؟ گفت : "نه!! دیگه نمیارم!چند نفر رفتن ازم شکایت کردن که این داره شارژ رو ارزون(!) میده و کار و کاسبی ما خوابیده!! دیگه نمیارم اگرم بیارم همون 2200 میارم..."خنده‌داره مگه نه؟ قبلاً شنیده بودم که اگر جایی گرون‌فروشی کرد به سازمان بازرسی خبر بدین اما دیگه این مدلش رو ندیده بودم! تازه بنده خدا ارزون هم نمی‌داد! فقط عادلانه و به قیمت اصلیش میفروخت. من موندم اونا کی بودن که با پررویی رفتن گفتن ما گرون‌تر میدیم اینم باید هم قیمت ما بفروشه! البته ناگفته نماند بعد از گرون کردنش هم بازم من از خود همین بنده خدا خرید می‌کنم که تو جیب بغالی اینوری و اونوری که انگشت اتهام بیشتر به سمت اونهاست نره!! والا !! منکه دارم همون پول رو میدم چرا بذارم فکر کنه که به هدفش رسیده؟ مگه نه؟؟

بیا مره یاری بده + دانلود

فرامرز دعایی از خوانندگان قدیمی گیلان است که قطعات بسیار کمی در کارنامه‌ی هنری‌اش به ثبت رسیده که دلیل آن را می‌توان به سکوت چندین ساله‌اش پس از انقلاب اسلامی ایران دانست. وی متولد 1331 است و از سال 1345 با قطعه‌ی شکایت وارد عرصه‌ی موسیقی شد. ترانه‌ی « بیا مره یاری بده » یکی از همان ترانه‌های قدیمی اجرا شده توسط وی است که متن و ترجمه‌ی آن را به همراه لینک دانلود این آهنگ در ادامه آورده شده است.اگر دینی همش خدا خدا می حرفه / تی عشق واسیه که همه جا می حرفهبیه مَرَه یاری بَدَن / می دیلِ دیلداری بَدَنکه زندیگی همش غمه / ای دونیا غم می همدمهنَنی چوجور غم دَرَمه / تَرَه می وَر کم دَرَمَهمی آرزو می دیل خوشی / هَنَه که تو بایی نیشیاَ حَرفِه باز بوگوفتمه، فارَس مَرَه بوسوختَمِه بوسوختَمِه، چَرَه نایی توبایی دوباره پا گیرم،  تی دستانه حنا گیرم ... حنا گیرم ... اگر بایی توبیه مَرَه یاری بَدَن / می دیلِ دیلداری بَدَنکه زندیگی همش غمه / ای دونیا غم می همدمهترجمه :اگر میدونی همیشه خدا خدا حرف منه / بخاطر عشق توئه که همه جا حرف منهبیا منو یاری بده / دلم رو دلداری بدهکه زندگی همش غمه / یه دنیا غم همدممهنمیدونی چقدر غم دارم / تو رو کنارم کم دارمآرزویم ... دلخوشی‌ام / اینه که تو بیای و نریاین حرف رو باز هم گفته بودم ، برس به دادم که سوختم و ساختم ، چرا نمیای؟بیای دوباره روی پام می‌ایستم ، دستاتو حنا می‌گیرم ، حنا می‌گیرم اگر بیایبیا منو یاری بده / دلم رو دلداری بدهکه زندگی همش غمه / یه دنیا غم همدممهپی نوشت : به عنوان کسی که اصل و نسب گیلانی داره اما زندگی در تهران اون رو از خیلی چیزها مثل موسیقی محلی دور نگه داشته ، باید تشکر کنم از خواننده‌ای که با بازخوانی این آهنگ زیبا اون رو به یاد من و امثال من آورد. شرمنده که از آوردن اسمش معذورم... (چرا..؟!)

یک سایت بی‌مسئولیت - Stat7.Com از دسترس خارج شد

چندی قبل بعد از کوچم به این وبلاگ ، از طریق تبلیغات میهن بلاگ با سایت آمارگیر stat7 آشنا شدم. انصافا سایت خوبی بود و امکانات خوبی هم در اختیار کاربر میگذاشت. امروز وقتی به این سایت سر زدم تا آمار بازدیدکنندگان رو داشته باشم با این صفحه مواجه شدم :تصویر صفحه‌ی نخست استت سونتوی صفحه‌ی اول این سایت این پیغام درج شده : " فعالیت وب سایت استت سون در تاریخ 7 مهرماه 93 متوقف گردید. آیکون مربوط به استت سون تا مدتی در دسترس باقی خواهد ماند و در سایت های استفاده کننده از سیستم نمایش داده خواهد شد تا کاربران محترم نسبت به حذف کد رهگیری اقدام نمایند. "سایت‌هایی که به کاربران اینترنتی خدمات‌دهی می‌کنند باید قبل از شروع فعالیت هدف خودشون رو مشخص کنند . اونها باید بدونند که کاربران نیاز دارند بدونند که اطلاعاتشون همیشه محفوظ و در دسترس قرار داره و یک شبی مثل امشب بی خبر و ناگهانی اطلاعت آماریشون از دست نمیره. یکی از عمده‌ترین دلایلی که موجب میشه کاربر ایرانی به سرویس‌های خارجی روی بیاره همین عدم ثبات در خدمات‌دهی وب‌سایت‌های ایرانی هستش.

وبلاگ‌نویسان در مثلث برمودا

چند سالی هست که با بوجود اومدن شبکه‌های اجتماعی یا « Web 2 » وبلاگ‌نویسی و حتی وبلاگ‌خوانی طرفداران خودشو از دست داده و یک جورایی وبلاگ‌نویسان در مثلث برمودای مجازی گیر افتادن . البته ناگفته نماند که کیفیت وبلاگ‌نویسی هم در مجموع به نسبت گذشته پایین اومده و اکثر مطالب کپی‌برداری شده از روی دست دیگرانه.با این وجود به نظر من هنوز هم وبلاگ‌نویسی یکی از لذت‌بخش‌ترین کارها در فضای مجازی هستش . توجه به دو نکته خیلی مهمه . اول اینکه باید قبول کنیم که شبکه‌های اجتماعی نقش بسیار مهم و کلیدی در ارتباط بین افراد داره و این جایگاه رو نمیشه کتمان کرد. خود من خیلی از دوستان قدیمم رو در  همین شبکه‌های اجتماعی پیدا کردم . نکته‌ی دوم اینکه طبق آماری که سایت توییتر چندی قبل اعلام کرده بود ، هر توییتی که توسط کاربران ارسال میشه در بهترین حالت ممکن تنها 2 ساعت - اصطلاحا - زنده است و بعد از اون دیگه توسط کاربران دیده نمیشه. در حالی که هر پستی که در وبلاگ منتشر میشه در صورت فعال موندن وبلاگ تا سالهای طولانی در دسترس قرار داره و به خصوص در موتورهای جستجو به نمایش در میاد.تنها راه رهایی از این مثلث اینه که وبلاگ‌نویسان به وبلاگ‌نویسی خودشون ادامه بدن و اونهایی که وبلاگ رو رها کردند و به سمت شبکه‌های اجتماعی کشیده شدند به وبلاگشون برگردند و پست‌هاشون رو که در وبلاگشون منتشر می‌کنند در صفحات اجتماعیشون معرفی کنند. به این ترتیب هم وبلاگ‌نویسی به حالت طبیعی بر‌ میگرده و هم در شبکه‌های اجتماعی حضوری مفید خواهیم داشت.

استفاده از کانکی - Conky - در اوبونتو

/کانکی یک افزونه است که به زیبایی میز کار اضافه میکنه . از اونجایی که خود من هم یک تازه کار در دنیای متن باز محسوب میشم باید مراقب استفاده از واژگانم باشم که اصطلاح غلطی به کار نبرم.با این حال به نظر من و تجربه‌ای که در استفاده از اوبونتو و کانکی بدست آوردم ، میشه به نوعی گفت که همون Gadgets در ویندوز 7 هستش با این تفاوت که قابلیت‌های کانکی و زیباییش به هیچ وجه قابل قیاس با Gadgets نیست.امروز نرم افزار متن باز کانکی منیجر رو بهتون معرفی می‌کنم.برای نصب این برنامه در اوبونتو نسخه‌های بعد از 13.10 ، از طریق ترمینال کدهای زیر رو خط به خط کپی کنید و منتظر پاسخ ترمینال باشید.بعد از اتمام وظایف هر خط خط بعدی رو در ترمینال اجرا کنید و در پایان شما نرم افزار کانکی منیجر رو در اختیار خواهید داشت که به شما در زیباسازی سیستم عاملتون کمک خواهد کرد:sudo apt-add-repository -y ppa:teejee2008/ppa sudo apt-get update sudo apt-get install conky-managerکاربران نسخه‌های قدیمی‌تر اوبونتو توصیه میشه از نسخه‌ی جدید LTS 14.04 استفاده کنند با این حال چنانچه قصد نصب این نرم افزار رو روی نسخه‌های قدیمی‌تر از 13.10 دارید میتونید از لینک‌های زیر اقدام به دانلود کنید.conky-manager-latest-i386.deb (32-bit, 1 MB) conky-manager-latest-amd64.deb (64-bit, 1 MB)تصویری از دسکتاپ من در محیط اوبونتو و میز کار پیشفرض یونیتی

حفره ی امنیتی Bash

- به نقل از انجمنهای فارسی اوبونتو : حفره‌ی امنیتی Bash می‌تواند سال‌ها باعث مشکل امنیتی شود؛ وضعیتی بدتر از خونریزی قلبی؟ کاربران لینوکس و مک امروز بار دیگر با یک غافلگیری ناخوشایند روبرو هستند. یک تیم امنیتی در ردهت از یک باگ ظریف اما خطرناک پرده برداشته که در پوسته‌ی Bash که یک رابط خط فرمان است و بصورت گسترده در سیستم‌های خانواده‌ی یونیکس مورد استفاده قرار می‌گیرد جا خوش کرده.این نفوذپذیری که باگ Bash یا Shellshock نام گرفته اگر به شیوه‌ی درست مورد دسترسی قرار گیرد می‌تواند به کدهای حمله‌کننده به محض فعال شدن Bash اجازه‌ی اجرا دهد که راه را برای مجموعه‌ی گسترده‌ای از حملات باز خواهد کرد. بدتر از آن اینکه به نظر می‌رسد این باگ در نرم‌افزارهای سازمانی لینوکس و مک برای مدت زمانی طولانی وجود داشته که به موجب آن پچ کردن تمامی سیستم‌های آسیب‌پذیر به مساله‌ای دشوار تبدیل می‌شود.توزیع‌های ردهت و فدورا لینوکس هم‌اکنون وصله امنیتی مورد نیاز برای رفع این باگ را دریافت کرده‌اند و با بروزرسانی این سیستم‌ها می‌توان آسیب‌پذیری مربوطه را از میان برداشت. انتظار می‌رود به دلیل ماهیت متن‌باز بودن لینوکس و همچنین سازگاری توزیع‌ها با یکدیگر، سایر نسخه‌های لینوکس نیز سریعا نسبت به انتشار وصله‌ی امنیتی مربوطه اقدام کنند. همانطور که گفته شد این باگ کاربران سیستم‌عامل OS X را نیز تحت تاثیر قرار داده و با وجود اینکه اپل هنوز اظهار نظر یا اقدامی برای ارائه‌ی وصله‌ی امنیتی مورد نیاز نکرده، اما یک پست پرسش و پاسخ در Stack Exchange جزئیاتی در خصوص نحوه‌ی بررسی آسیب‌پذیری در سیستم‌عامل مک (احتمالا همین شیوه در لینوکس نیز کاربردی خواهد بود) و نیز اعمال وصله‌ی مورد نیاز در صورت تشخیص در بر دارد. اگرچه ابعاد این مساله هنوز چندان مشخص نیست و به نظر می‌رسد اعمال بروزرسانی مربوط به وصله‌ی این باگ چندان دشوار نیست و بعید به نظر می‌رسد برخلاف باگ «خونریزی قلبی»، سیستم‌های توکار چندان تحت تاثیر باشند، اما عده‌ای نظیر رابرت دیوید گراهام به مقایسه‌ی این دو پرداخته و باگ Bash را گسترده‌تر خوانده است.

به بهانه‌ی تازه شدن داستان جلوگیری از تدفین شهدا در دانشگاه‌ها

مدتی هست که سریال جدید مسعود ده‌نمکی به نام معراجی‌ها از شبکه‌ی یک سیما در حال پخشه و به قول معروف آتش زیر خاکستر رو روشن نگه میداره. خیلی‌ها گمانه‌زنی کردند که این داستان مربوط به فلان دانشگاه است و...نام دانشگاه‌های شریف و امیر کبیر در این بین بزرگتر از بقیه برده میشه اما اون چیزی که بهش توجه نمیشه اینه که مهم نیست در کدوم دانشگاه این اتفاقات رخ داده بلکه مهم اینه که این اتفاق افتاده ، حالا در هر دانشگاهی. به نظر من از اساس این کار ایراد داشت. تدفین شهدا حتما باید بررسی دقیق می‌شد و از دانشجویان همه‌پرسی صورت می‌گرفت که آیا موافق این مراسم هستند یا نه؟ نباید به شهدا بی حرمتی می‌شد و به نظر من انگشت اتهام قبل از هر کسی در درجه‌ی اول به سمت مسئولین بود و نباید این موضوع بدون کار فرهنگی و صحبت با دانشجوها اتفاق می‌افتاد. حتی جایی خوندم که یکی از کسانی که از این مراسم جلوگیری کرده بود فرزند شهید بوده! این فاجعه نیست؟در مورد نفس عمل و اینکه اصلا تدفین شهدا در دانشگاه کار درستی هست یا نه نظری نمیدم... هر کسی یک عقیده‌ای داره مهم اینه که بتونیم همدیگه رو تحمل کنیم...البته که حرف زدن آسونه و عمل کردن خیلی سخته...همین و بس...