خواب شیرین!

دیشب خواب جالبی دیدم!!خواب دیدم سینما توسکا دوباره باز شده و من و بانو دست در دست در حال قدم زدن بودیم که از دیدن بازگشایی سینما توسکا متعجب شده بودیم و با ذوق و شوق رفتیم ببنیم چه فیلمی رو اکران می‌کنه که بریم بلیط بخریم و جزو اولین نفرهایی باشیم که توی بازگشایی این سینما بلیطش رو خریدن و واردش شدن!

وقتی استاد پیدا شد...!

سال 1385 ... تهران ... بزرگراه یادگار امام...حدود یک سال شاگرد گیتار و سلفژ رضا روح‌پور بودم. توی اون سال‌ها شبکه‌های مهاجر و ایران موزیک گل کرده بودند و آهنگ‌های داخل ایران رو پخش می‌کردند و خیلی هم مورد استقبال مردم در داخل و حتی خارج از ایران قرار می‌گرفتند. رضا روح‌پور در اون زمان علاوه بر خوانندگی و آهنگسازی ، اقدام به برگزاری تست خوانندگی جهت جذب شاگرد و ساخت آهنگ و حتی کلیپ برای شاگردانش می‌کرد. من هم یکی از کسانی بودم که در تست خوانندگی شرکت کردم و قبول شدم. حدود یک سال شاگرد ایشون بودم و در این مدت ایشون مراحل ساخت آلبوم مرد زخمی رو به اتمام رسوندند و من از نزدیک شاهد این روند تکاملی بودم. متاسفانه آلبوم مرد زخمی به دلیل پخش کلیپ‌های ایشون و همینطور کلیپ‌های شاگردانشون که نام رضا روح‌پور رو به عنوان آهنگساز و کارگردان کلیپ با خودشون یدک می‌کشیدن مجوز پخش نگرفت. به همین دلیل ایشون شخصاً تصمیم به انتشار این آلبوم گرفتند چرا که هزینه‌ی زیادی بابت این آلبوم پرداخته بودند. در راه انتشار نیمه رسمی و به نوعی زیر زمینی این آلبوم من هم به عنوان شاگرد حضور داشتم و توی بعضی از فروشگاه‌های بنام توزیع محصولات موسیقی در تهران آلبوم‌ها رو پخش کردم. فروشگاه‌هایی مثل پال-61 و سیاه-سپید.سال 1386 بود که به خدمت سربازی اعزام شدم و بالاجبار از فضای موسیقی فاصله گرفتم. زمانی که دوره‌ی آموزشی خدمت سربازیم به اتمام رسید به سختی آدرس دفتر جدید ایشون رو پیدا کردم ؛ متأسفانه اتفاقات ناگواری اون زمان برای ایشون پیش اومده بود که موجب ناراحتی من شد. در زمان تقسیم سربازها یگان خدمتیم پایگاه هوایی بیرجند تعیین شد و این شد که مدت یک سال و نیم دیگه ایشون رو ملاقات نکردم. بعد از اتمام دوره‌ی خدمت مجدد به سختی ایشون رو پیدا کردم اما زمان و مکان مناسب برای ادامه‌ی فعالیت‌هایی که مد نظر من بود محیا نشد. ایشون در شرایط بدی بودند و من هم به لحاظ روحی و همینطور مالی شرایط خوبی نداشتم و کلاً انگیزه برای ادامه فعالیتم از بین رفت.حالا سال‌هاست که گیتارم کنج اتاقم خاک میخوره و هر از گاهی پکی بهش می‌زنم و دوباره میذارمش سر جاش... و امشب دوباره بعد از 8 سال فعالیت ایشون رو دیدم و عمیقاً از این بابت برای ایشون خوشحالم. امیدوارم راه ادامه‌ی فعالیت برای ایشون هموارتر از گذشته باشه.دو آهنگ جدید از ایشون منتشر شده که در ادامه می‌تونید این دو آهنگ رو دانلود کنید و از شنیدنش لذت ببرید.

روز ملی خلیج فارس

دهم اردیبهشت روز ملی خلیج فارس است. این روز در واقع سالروز خروج پرتغالی‌ها از تنگه‌ی هرمز و خلیج فارس است ؛ در حالیکه اتحادیه عرب از سال ۱۹۶۴ رسماً نام خلیج فارس رابرای عرب‌زبانان ممنوع کرده بود اما در ایران رسانه‌های گروهی تا سال ۱۳۸۱ در این مورد سکوت کردند و مطبوعات حاضر نبودند پژوهش‌های دفاع از نام خلیج فارس را چاپ کنند؛ آنچه منتشر شد یک جلد اطلس و دو جلد کتاب در تیراژ بسیار اندک بود که دایره‌ی کاربرد آن از چند کتابخانه و استاد دانشگاه فراتر نرفت. اما از سال ۱۳۸۱ با آمدن وبلاگ‌های فارسی رسانه‌های گروهی از انحصار خارج شد و وضعیت تغییر کرد و اولین وبلاگها و پژوهشها در دفاع از نام خلیج فارس منتشر شد و در نتیجه موجی ایجاد شد که محافل رسمی مجبور به دنباله‌روی از این موج گردید که توجه به این موضوع نقش و اهمیت ظهور وبلاگ و حضور وبلاگ‌نویسان ایران در جامعه‌ی جهانی را به خصوص در دهه‌ی هشتاد شمسی بیش از پیش نمایان می‌کند. شاید بد نباشد از موسسان پرشین‌بلاگ - اولین سرویس وبلاگ فارسی - عطا خلیقی سیگارودی ، سهند قانون و بهرنگ فولادی نیز یادی کنیم که بستر مناسب جهت ایجاد این موج را فراهم آوردند.

زمان عزیز شدن!

هنوز هم گاه‌گاهی به قول قدیمی‌ها پیچ رادیو را باز می‌کنم و گوش می‌کنم!! کلاً رادیو را دوست دارم ؛ با خودش آرامش می‌آورد. گاهی صدای مازیار ، فرهاد مهراد و حتی ویگن را در رادیو می‌شنوم. امروز هم یکی از همان روزها بود. وقتی صدای مازیار و آن آهنگ معروف ماهی‌گیر را شنیدم بی‌درنگ از خودم پرسیدم چرا اینقدر ما ایرانی‌ها مرده‌پرست هستیم؟! تا زمان زنده بودن این هنرمند هرگز صدایش از رادیو و تلویزیون ما پخش نمی‌شد اما بعد از فوتش هم آلبومش مجوز پخش گرفت و هم صدایش پخش شد. چرا؟ چرا زمانی که زنده بود به او و امثال او مجال ندادیم تا لذت کنار مخاطب بودن و برای مخاطب خواندن را بچشد؟نفر بعدی‌ای که برای ما عزیز می‌شود کیست؟‌!!عمری را که از هنرمندان لوس‌آنجلس گرفتیم را چه کسی به آنها بر می‌گرداند؟ کاش می‌شد اگر قرار است هنرمندی بمیرد و بعد صدایش را از رادیو و تلویزیون مجاز خودمان بشنویم ، این اتفاق نمی‌افتاد. کاش کسی پیدا می‌شد و دستی برای آشتی و دوستی هنرمندان به اصطلاح لوس‌آنجلسی و دولت دراز می‌کرد...تصور کن کنسرت حبیب، معین ، ابی و شهرام شب‌پره در تهران..!!آیا نوع موسیقی‌ای که از این هنرمدان می‌شنویم غیرمجازتر از نوع داخلی آن است؟ یا به صرف زندگی آنها در آمریکا ، مطرب خطابشان می‌کردیم و می‌کنیم؟!

گاهی آدم چقدر بد می‌شود

نیمه شب است و به اتفاقاتی که در طول روز برایم افتاد فکر می‌کنم؛ از صبح زود دنبال جمع کردن امضا بودم! حدود 9 سال پیش پدربزرگ مادری‌ام فوت کرد و وصیتی شفاهی از خود بجای گذاشت. حالا 9 سال گذشته و سر بزنگاه ، درست در زمانی که نیاز فوری برای فروش زمین ارثیه‌ داشتیم یکی از وارثین فیلش یاد هندوستان کرده و پایش را روی گلویمان گذاشته که باید امضای همه‌ی وارثان را درباره‌ی ارث و میراثی که برای خودش بجای مانده بگیریم تا برای فروش زمین رضایت بدهد و مبایعه‌نامه را امضا کند! یعنی از این موقعیت سوءاستفاده کرده و مسئولیت کار خودش را روی دوش ما انداخته!

من و استرس این روزها

هرچی که به شهریور نزدیک‌تر می‌شیم اضطراب من و بانو هم بیشتر میشه. بماند که بعضی‌ها هم اذیتمون می‌کنن!! راستی گمونم بهتون نگفته بودم! انشالله اگر خدا بخواد شهریور میخوایم مراسم عروسیمون رو برگزار کنیم. به کمک پدرم و پدر خانومم و صد البته بانک محترم (!) یه واحد آپارتمان نقلی تقیرباً 8-9 ساله خریدیم. 40 متریه ولی دل‌باز و نورگیره.  هنوز وعده‌های دوم و سوم پرداخت پولش مونده اما از اون روزی که معامله کردیم ، من و بانو تا حالا صد جور خونمونو چیدیم!2 سال از تاریخ عقد من و بانو گذشت و چقدر هم سریع گذشت. به یه چشم بر هم زدن روزگار گذشت.راستش الان باید خیلی خوشحال باشیم ولی کامم بخاطر اذیت‌های بعضیا و دخالت‌های بیجاشون تلخ شده و می‌دونم که بانو هم همین حس رو داره. از قدیم و ندیم گفتن پول عروسی رو خدا می‌رسونه و باید بهش توکل کرد. گرچه من و بانو خیلی اذیت شدیم اما به این باور رسیدیم که پول عروسی رو خدا می‌رسونه ؛ گرچه از قبل هم معتقد بودیم که فقط باید به خدا توکل داشت و کسی که توکلش رو از دست بده ایمانش ضعیفه. اما بیشتر بهمون ثابت شد که خدا خودش می‌رسونه. شما هم اگر در مورد ازدواج و هزینه‌هاش مردد هستین بهتون این اطمینان رو میدم که واقعاً خدا دستتون رو می‌گیره جوری که خودتون هم تعجب کنید!!  از ازدواج نترسید و بخاطر ترس از ازدواج و مسئولیت‌هاش و هزینه‌های قبل و بعدش ، از ازدواج فرار نکیند و تن به رابطه‌های دوستی ندید. البته منظورم به اوناییه که یه مدت با یه پسر یا یه دختر دوست میشن و مدتی با هم هستن و بعد میرن سراغ نفر بعدی. چیزی که زیاد تو جامعمون می‌بینیم. زندگی مشترک در کنار تمام تلخی‌ها و مشکلاتی که داره شیرینی‌هایی هم داره که توی هیچ رابطه‌ای نمی‌تونید پیداش کنید! حتی شاید حل کردن مشکلات هم یکی از همون شیرین‌ها باشه.من عاشقانه بانو رو دوست دارم و میدونم که اون هم منو دوست داره  دلتون بسوزه برید خودتون هم ازدواج کنید ما که چند ماه دیگه میریم سر خونه و زندگیمون انشالله ، برای شما هم آرزوی همین رو دارم و اینکه خوشبخت بشید. امیدوارم همه مشکلات پیش پاتون برای ازدواج حل بشه. همین‌طور برای مه‌سو و مستر ا‌ِچ!