تو مثل لحظه اى هستى که باران تازه میگیرد
و من مرغى که از عشقت فقط بى تاب و حیرانم
تو مى آیى و من گل مى دهم در سایه ى چشمت
و بعد از تو منم با غصه هاى قلب سوزانم
تو مثل چشمه ى اشکى که از یک ابر مى بارد
و من تنهاترین نیلوفر رو به گلستانم
- ۰ نظر
- ۱۶ بهمن ۸۸ ، ۰۴:۵۷