پیشنهاد خواندن یک رمان - مردی به نام اوه

شاید خیلی‌ها این کتاب را خوانده باشند. اما شاید خیلی‌ها هم باشند که هنوز مثل من این رمان جذاب و خواندنی را نخوانده باشند! مردی به نام اوه نام رمانی است که نویسنده آن فردریک بک‌من زمانی آن را تحت پست‌های وبلاگی‌اش منتشر کرده و سپس با جمع‌آوری  و ویرایش آنها، این کتاب پدید آمده است! 

این کتاب در سال ۲۰۱۲ در سوئد منتشر شد و پس از آن به چندین زبان ترجمه شد که همگی آنها جزو پرفروش‌ها بوده‌اند! اما از همه جالبتر اینکه فقط ترجمه آن به زبان فارسی توسط چندین مترجم و ناشر مختلف منتشر شده که جای بسی تعجب دارد!!! علت این همه ترجمه‌های گوناگون مشخص نیست! اما این تنها نکته اعجاب‌انگیز در صنعت نشر ایران و انتشار این کتاب نیست! در کمال تعجب اگر سراغ نسخه نشر نون این کتاب در کتاب‌فروشی‌ها بگردید با دو نسخه (در صورت وجود موجودی) مواجه خواهید شد! نشر نون به تنهایی این کتاب را با یک طراحی جلد و توسط دو مترجم در چاپ‌های متفاوت عرضه کرده است! یکی با ترجمه فرناز تیمورازف و دیگری با نام الناز فرحناکیان!

فیدیبو - خوب یا بد؟!

درست خاطرم نیست، اواخر سال ۱۳۹۶ یا اوایل سال ۱۳۹۷ بود که در مترو با فیدیباکس آشنا شدم. از طرح کتابخانه‌ای به وسعت یک شهر خیلی به وجد آمدم و برای من که معمولا در آن دوره زمان زیادی را در مترو به سر می‌بردم جذاب و دوست‌داشتنی بود. می‌شد با اسکن از فیدیباکس به عناوین زیادی از کتاب‌ها بصورت رایگان اما به مدت یک ساعت دسترسی داشت و مطالعه کرد. خوبی این طرح این بود که نیاز به همراه داشتن کتاب فیزیکی نبود. خیلی وقت‌ها Mood کتاب‌خوانی و مطالعه بود اما کتاب که همه جا همراه من نبود! بنابراین با این طرح همیشه کتاب در زمانی که به بطالت می‌گذشت در دسترس بود.

زمان گذشت و اواخر سال ۹۷ کتاب "هر بار که معنی زندگی را فهمیدم عوضش کردند" را این‌بار نه بصورت رایگان که از طریق فیدیبو خریدم. اما مشکلی وجود داشت...

غذاخوری یا آشغالخوری دانشگاه

دیروز رفتم دانشگاه و طبق معمول استاد برای بعد از ظهر کلاس فوق‌العاده گذاشت ؛ من ترجیح دادم بمونم دانشگاه و دیگه بر نگردم خونه و باز برگردم دانشگاه.در طول این دوره‌ای که دانشگاه میرم چه دانشگاه بالا و چه دانشگاه پایین تا دیروز از بوفه خرید نکردم بجز موارد جزیی خرید کیک و نسکافه اونم به تعداد انگشت‌های یک دست هم شاید نمیرسید.دیروز از روی اجبار رفتم بوفه و نمی‌دونستم دقیقاً برای نهار اونجا چیزی پیدا میشه یا نه؟! چون عادت داشتم یا کلاس‌هامو صبح بردارم یا بعد از ظهر جوری که به نهار نخورم! خلاصه رفتم بوفه و یک نگاهی کردم دیدم کیک بگیریم با نسکافه فایده نداره. گرسنم بود گفتم ببینم منوی غذاییش چیه؟ دیدم به احتمال قوی از توی ساندویچ‌های همبرگر و چیزبرگر و دوبل برگر که پایه همبرگری دارن احتمال قوی ساندویچ قابل خوردنی در نمیاد (!) و معلوم نیست توی همبرگرهاش چی باشه. گفتم باز فلافل یه ترکیب مشخصی داره و احتمال آشغال کمتری توش هست اما زهی خیال باطل!بعد از چند دقیقه معطلی ساندویچی به دستم رسید که از همون اول نصف شده بود!! تکه‌ی بالایی نون از تکه‌ی پایینی نون جدا شده بود و ضمنا محتویات ساندویچ بیشتر توی فویل آلومینیومیش ریخته بود. راستش همون اول خواستم ساندویچ رو با همون شرایط بکوبم تو سرش و بگم نمی‌خوام! گفتم چه میشه کرد؟ بوفه‌ی دانشگاهه دیگه. نشستم روی یه صندلی و به عادت معهود -همیشه عادت دارم قبل از خوردن ساندویچ محتویات توش رو ببینم که مطمئن بشم چی دارم میریزم تو معدم!- لای ساندویچ رو باز کردم و دیدم چندتا فلافل به شکل سنگ پاهای قدیمی به رنگ سیاه لای نونه!! گرسنم بود و حس داد و بیداد نداشتم ؛ تو دلم گفتم تا من باشم که این اولین و آخرین بارم باشه از بوفه‌ی دانشگاه خرید می‌کنم. اما گاز اول رو که زدم بوی زخم تخم مرغ و پیاز فراوانش زد توی ذوغم! هی شیطون رو لعنت فرستادم گاز دوم رو که زدم دیدم حالت تهوع داره بهم دست میده! اما من دستم رو کشیدم عقب و زرنگی کردم و بهش دست ندادم!!! یه نگاه که به ساندویچم انداختم گفتم گور بابای پولی که دادم!! انداختمش توی سطل آشغال...آخرش نفهمیدم اونجا سالن بوفه و غذاخوری دانشگاه بود یا سالن آشغال‌خوری؟! نشریه الکترونیکی کافه داستان به تازگی شروع به فعالیت کرده و بهتون پیشنهاد میکنم از اینجا دو شماره‌ی نخست این نشریه رو دانلود کنید.دانلود شماره‌ی نخستدانلود شماره‌ی دوملینک پایگاه کافه داستان