به دنبال فرشته‌ی مهربون!

میدونى قصه ى خیلى از ما آدما مثل چى مى مونه؟ مثل "پینوکیو" که همیشه "گربه نره" و "روباه مکار" گولش مى زدند! بالاخره یه روز از روى "سادگیش" دروغگو شد و مى خواست با دروغاش دروغ قبلى رو بپوشونه! اما نمى شد! چون هر بار دروغ مى گفت،دماغش دراز مى شد!!! و همه مى فهمیدن دروغ میگه! تا یه روز "فرشته ى مهربون" اومد و بهش یاد داد که دیگه دروغ نگه و در عوضش قول داد پینوکیو رو به شکل آدم در بیاره! من هم تو این دنیاى بى رحم دنبال یه "فرشته ى مهربونم!!" شاید اون فرشته "تو" باشى...!!! همه ى ما براى مقابله با "شیطان" یه "فرشته ى مهربون" مى خوایم... پس به دنبالش بگردیم...

رسم سرای کهن

چنین است رسم سراى کهنگاهى طبل شادى،گاهى کوس غمچنین است رسم سراى سپنجگاهى ناز و نوش و گاهى درد و رنجچنین است رسم سراى فریبگاهى در فراز و گاهى در نشیببه بازیگرى ماند این چرخ مستبه بازیگرى نماید به ٧٠ دست

همه عاشق هستیم ...!!

ناگاه صداى خیس رعدى پیچید...باران که بیاید همه عاشق هستند...

خوب منو گذاشتی تنها

من خودم دیدم ستارهنور نداره بی فروغهتو اصلا دوستم نداشتیهر چی که گفتی دروغه!هنوزم عاشقتم منجون چشمات،جون دریاولیکن یادت بمونهخوب منو گذاشتی تنها...

HAPPY VALENTINE'S DAY

This is the month of kisses,surprises,proposal & dates...Chocolates & gifts...Hug & love songs! It's February!!Wishing you a Love filled... HAPPY VALENTINE'S DAY

قصه‌ی لب‌های یخ بسته

نباید به پشت سر نگاه کنم  

آخه راه رفته دیدن نداره

دیگه هر چشمى بذار گریه کنه  

صداى گریه شنیدن نداره  

 

قصه ى لب هاى یخ بسته که خوندن نداره  

آخه اینجا با دروغ هاى تو موندن نداره  

 

همه ى روزها برام مثل همه 

دیگه زندگى برام جهنمه  

واسه تو یه پنجره دنیائیه  

واسه من یه پنجره خیلى کمه 

همینه که من به شب

دیگه تن در نمى دم  

از غم قصه ى تو گریه مو سر نمى دم   

 

قصه ى لب هاى یخ بسته که خوندن نداره 

آخه اینجا با دروغ هاى تو موندن نداره   

تو میخواى منو تو مرداب ببینى  

منو عاشق، منو بى تاب ببینى  

اما من به قصه هات گوش نمى دم  

تو باید موندنم و خواب ببینى  

قفل تنهایى من  یه روز آخر وا میشه  

اگه از اینجا برم کلیدش پیدا میشه 

(قصه ى لبهاى یخ بسته : شهیار قنبرى)

یاد تو

تو یعنى روح باران را  

متین و ساده بوسیدن

و یا در پاسخ یک لطف  

به روى غنچه خندیدن  

کنارم هستى و هر شب 

به خوابم باز مى آیى 

اگر هرگز نمى خوابند

دو چشم سرخ و نمناکم  

اگر در فکر چشمانت  

شکسته قلب غمناکم  

ولى یادم نخواهد رفت  

که یاد تو هنوز اینجاست...

نیلوفرانه

تو مثل لحظه اى هستى که باران تازه میگیرد

و من مرغى که از عشقت فقط بى تاب و حیرانم

تو مى آیى و من گل مى دهم در سایه ى چشمت

و بعد از تو منم با غصه هاى قلب سوزانم  

تو مثل چشمه ى اشکى که از یک ابر مى بارد  

و من تنهاترین نیلوفر رو به گلستانم

فراموش شده

نفس تنگست و این را سینه داند

غمم را عاشق دیرینه داند

مرا هر روز غم،یکسال بگذشت

ولى این نکته را آئینه داند

 زبان دارم ولى خاموشِ خاموش

سخن دارم ولى بیگانه با گوش

نه خوانندم،نه پرسندم،نه جوینده

چه هستم؟یاد از خاطر فراموش!

پس کوچه های سکوت

می خواهم بروم!

آنجا که هیچ نیست!

آنجا که روسریها را حراج نمی کنند!

آنجا که دختران سرد و بی جان را پشت شیشه ی مغازه ها اسیر نمی کنند!

آنجا که حجاب را قیمت نمی زنند!  

می خواهم بروم!

آنجا که هیچ دیواری نیست!

آنجا که ادمها مثل روز سیزده بدر ، روی یک حصیر در کنار هم هندوانه می خورند!

آنجا که برای پنهان کردن هندوانه دور خود دیوار نمی کشند...

می خواهم بروم!

 (از کتاب پس کوچه های سکوت اثری خواندنی از ماندا معینی)